Ο συναγερμός χτύπησε, αλλά η απειλή αποδείχτηκε τελικώς μικρότερης σημασίας. Οι 16 υπογραφές που πλαισίωναν την επιστολή προς τον πρωθυπουργό ερέθισαν ακαριαία τα ευαίσθητα πλέον αντανακλαστικά των συνεργατών του Μεγάρου Μαξίμου, όμως η ανάγνωση του περιεχομένου της κατέβασε το βαθμό εγρήγορσης στο «πορτοκαλί». Οι ενστάσεις που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εστίαζαν στις διαδικασίες εξπρές που φαίνεται να επιλέγει ο Γιώργος Παπανδρέου για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Πουθενά όμως στις λίγες γραμμές της επιστολής δεν αφηνόταν να εννοηθεί ότι θα το καταψήφιζαν.
«Θεωρούμε επιβεβλημένη την άμεση σύγκληση όλων των θεσμικών οργάνων της Βουλής αλλά και του κόμματος, προκειμένου να υπάρξει ευρεία συζήτηση», ήταν η κατάληξη της επιστολής. Παραπάνω οι «16» τόνιζαν πως «βρισκόμαστε σήμερα, ένα χρόνο μετά, σε ένα κρίσιμο μεταίχμιο και πάλι» και ζητούσαν απολογισμό των πεπραγμένων. «Παράλληλα, υπάρχει διάχυτη η ανησυχία για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και μάλιστα ως άρθρο ένα». Επί της διαδικασίας περισσότερο, παρά επί της ουσίας, οι βουλευτές σημείωσαν ότι «ανάλογες επιλογές φαίνεται να υιοθετούνται και στο ευαίσθητο ζήτημα του εθνικού μας πλούτου (αποκρατικοποιήσεις-αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας). Αποφάσεις που θα προσδιορίσουν το μέλλον του τόπου για πολλές δεκαετίες δεν μπορούν να ληφθούν παρά μόνο με πλήρη σεβασμό στις αρχές του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Αυτό επιβάλλει η τήρηση του Συντάγματος και η πολιτική μας τιμή».

Ο Γιώργος Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ στις 15 Μαρτίου 2011. Τότε καταχειροκροτούνταν.
Η πρωτοβουλία αυτή των βουλευτών μπορεί να μοιάζει με τα «κόλπα του Χατζηαβάτη», όπως εύστοχα σχολίασε το γραφείο Τύπου του ΚΚΕ, ωστόσο φέρνει στο φως πολιτικές διεργασίες του παρασκηνίου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι υπογράφοντες βουλευτές ανήκουν ως επί το πλείστον στο κλίμα του Βαγγέλη Βενιζέλου (κρίνοντας από τη στάση τους τις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές), του υπουργού που δηλώνει συχνά «παρών» στις εξελίξεις, όπως έκανε άλλωστε και στις τελευταίες συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Επιπλέον, είναι φανερό ότι η πλατιά δυσαρέσκεια και απομάκρυνση της βάσης από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ φτάνει με επεισοδιακό πολλές φορές τρόπο στην αντίληψη των βουλευτών, οι οποίοι αναζητούν μια αφορμή για να διαχωρίσουν όσο μπορούν τη θέση τους από την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι δειλές ή θαρραλέες δηλώσεις διαφοροποίησης στελεχών του ΠΑΣΟΚ από τις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης πληθαίνουν την ώρα που κάθε δημόσια εμφάνιση βουλευτών ή κυβερνητικών παραγόντων ξεσηκώνει θύελλες οργής από καθημερινούς ανθρώπους. «Κλέφτες – κλέφτες» και «φέρτε πίσω τα λεφτά» φώναζαν 250 συγκεντρωμένοι πολίτες στην Κέρκυρα έξω από το εστιατόριο όπου είχαν μόλις καθίσει 60 έλληνες και ξένοι βουλευτές. Οι υψηλοί προσκεκλημένοι αναγκάστηκαν να διαφύγουν διά θαλάσσης με καΐκι κακήν κακώς, για να γλιτώσουν τα χειρότερα. Την ίδια μέρα άλλωστε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής, ο οποίος ήταν προσκεκλημένος σε κομματική εκδήλωση στην Αργυρούπολη, βρέθηκε σε πολιορκία από εκατοντάδες κατοίκους που έσπευσαν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους και την οργή τους, τους οποίους μόνο οι διμοιρίες των ΜΑΤ και οι μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΕΛΤΑ μπόρεσαν να συγκρατήσουν.
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 5-6-2011)