Σχολή Ευελπίδων: Τα σταγονίδια θολώνουν το τζάμι

Σόκαρε το πρωτοσέλιδο άρθρο του Βήματος την προηγούμενη Κυριακή που αποκάλυψε τη φιλοχουντική παρέκκλιση μερίδας των σπουδαστών της Σχολής Ευελπίδων ανήμερα της γιορτής του Πολυτεχνείου. Ο αρχηγός της Σχολής σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν από την αίθουσα τελετών και αποτυπώθηκαν στο ρεπορτάζ, μετά την εκφώνηση της ημερήσιας οδηγίας του υπουργού Εθνικής Άμυνας, συγκάλεσε έκτακτη μάζωξη των συναδέλφων του στους οποίους και εκφώνησε έναν πανηγυρικό του μίσους, όπου δήθεν αποκατέστησε την αλήθεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Σύμφωνα με τη χουντική ιστορία που παρατέθηκε, ο «μύθος» του Πολυτεχνείου δεν αποτελεί παρά διαστρέβλωση. Και για την τελετουργική επισφράγιση της κατήχησης, οι πρωταγωνιστές του επεισοδίου ξεκίνησαν να τραγουδούν τον ύμνο της 21ης Απριλίου.

Δικαίως το επεισόδιο μόλις γνωστοποιήθηκε, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Πριν τη δημοσίευση είχε ενημερωθεί η πολιτική ηγεσία του Στρατού και ο υπουργός Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε ήδη διατάξει την αφαίρεση της αρχηγίας από τον πρωτεργάτη, τη διενέργεια ΕΔΕ και τη σύγκλιση πειθαρχικών οργάνων για την απόταξη του συγκεκριμένου προσώπου. Το ζήτημα ήρθε και στη Βουλή με επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρή Δρίτσα. Εύλογα επίσης το περιστατικό συνδέθηκε με την «απειθαρχία» από κομμάτι των Ευέλπιδων που αψήφησε τη διαταγή για διακοπή της στρατιωτικής παρέλασης και τελικώς έκανε με βήμα τη σχεδιασμένη διαδρομή. Δικαιολογημένα τέλος, η αποδεδειγμένη πλέον ύπαρξη ακροδεξιών πυρήνων εντός του στρατεύματος και των αξιωματικών που παίρνουν πρωτοβουλίες διακήρυξης των «πιστεύω» τους, ερέθισε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά μεγάλης μερίδας δημοσιογράφων, πολιτικών κ.ά.

Η δράση νοσταλγών της επταετίας στις τάξεις των αξιωματικών είναι φαινόμενο περιθωριακό σε σχέση με τη μετάλλαξη του Στρατού σε αστυφύλακα του λαϊκού κινήματος

Όμως όπως τα σταγονίδια σ’ ένα τζάμι θολώνουν την εικόνα και κρύβουν το εσωτερικό, έτσι και η θεωρία περί «σταγονιδίων» της δικτατορίας συσκοτίζει τις πραγματικές διεργασίες σε πολιτικό και ανώτερο στρατιωτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, η δράση εντός των ενόπλων δυνάμεων νοσταλγών της επταετίας, όσο κι αν πρέπει να κρούει το συναγερμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων, είναι φαινόμενο περιθωριακό σε σύγκριση με τη συνολική μετάλλαξη του στρατού και του ρόλου του σε αστυφύλακα του λαϊκού κινήματος. Η πραγματικά ανησυχητική εξέλιξη είναι πως στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και τον Ευρωστρατό, οι ένοπλες δυνάμεις προετοιμάζονται, σχεδιάζουν και μεταλλάσσονται για να αναλάβουν ρόλο όχι προφύλαξης των συνόρων, αλλά δράσης κατά του «εσωτερικού εχθρού», του μαζικού και λαϊκού κινήματος που εξελίσσεται σε δυνάμει παράγοντα ανατροπής της πολιτικής τάξης πραγμάτων.

Από την άποψη αυτή, η εκκαθάριση των «σταγονιδίων» δίνει δημοκρατικές περγαμηνές στους νεκροθάφτες των ελευθεριών. Δέκα μήνες συμπληρώνονται σήμερα από τις 4 Φεβρουαρίου, όταν στο στρατόπεδο «Κορομηλά» στο Κιλκίς έλαβε χώρα η άσκηση «Καλλίμαχος» στο πλαίσιο της συμμετοχής της Ελλάδας στον Σχηματισμό Μάχης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο την καταστολή πλήθους. Ο προσανατολισμός αυτός συνολικά των ενόπλων δυνάμεων και της αστικής πολιτικής που δίνει τις διαταγές διακομματικά είναι που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους εκτροπής και όχι η γραφική «ανάσταση» που έκανε στο «πουλί» του Παπαδόπουλου μερίδα σπουδαστών.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 4-12-2011)