Οι δύο αποχρώσεις του Μνημονίου

Το νέο Μνημόνιο θα το δεχτούμε ως έχει ή με αλλαγές; Σε αυτό το ερώτημα διχάζεται σήμερα το ΠΑΣΟΚ μπροστά στην πρωτοφανή κρίση που διέρχεται. Τα δύο «στρατόπεδα» που αυτή την εβδομάδα έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους πριν τη διεξαγωγή της εσωκομματικής αναμέτρησης για αλλαγή ηγεσίας, διατύπωσαν ιδεολογικές πλατφόρμες εξόχως αποκαλυπτικές τόσο για το πολιτικό «όραμα» της ομάδας που σήμερα βρίσκεται στο τιμόνι, όσο και για το ποιόν της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που την προηγούμενη Κυριακή είπε «όχι».

Οι διεργασίες για αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ τοποθετούνται για τις 18 Μαρτίου ή μία εβδομάδα νωρίτερα. Κάτω από την πίεση των «βενιζελικών» για επίσπευση, η πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου άφησε το ενδεχόμενο ανοιχτό. «Το παιχνίδι με το χρόνο, το παιχνίδι με τις ημέρες, δεν έχει καμιά έννοια όταν αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα εξελιχθεί το χρονοδιάγραμμα των διαπραγματεύσεων και των αποφάσεων στο επίπεδο της ευρωζώνης», είπε χαρακτηριστικά σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Μιχάλης Καχριμάκης, γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου ερωτώμενος για τη μέρα των εκλογών νέου αρχηγού. Πρώτος σταθμός πάντως έχει συμφωνηθεί ότι θα είναι το Σαββατοκύριακο 3 και 4 Μαρτίου, στη Συνδιάσκεψη του κόμματος όπου και θα κατατεθούν οι υποψηφιότητες.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος αποδίδει τις κακοδαιμονίες του ελληνικού κράτους στη λογική «ο λαός έχει πάντα δίκιο»

Η μάχη της διαδοχής πάντως ξεκίνησε επισήμως με την κατάθεση από τον Ανδρέα Λοβέρδο, σε ρόλο υπασπιστή του Β. Βενιζέλου, μιας πολιτικής πλατφόρμας 77 σελίδων υπό τον τίτλο «θέσεις για τη νέα ελληνική ανόρθωση». Ο υπουργός Υγείας εμφανιζόμενος ως θεωρητικός του Μνημονίου επιχειρεί στο κείμενο αυτό μια ιστορική ανασκόπηση της μεταπολιτευτικής περιόδου από τη σκοπιά των σημερινών επιλογών του κόμματός του. Χαρακτηριστικό είναι ότι αποδίδει τις κακοδαιμονίες του ελληνικού κράτους στη λογική «ο λαός έχει πάντα δίκιο», μια ιδεολογία που όπως τονίζει έχει τις ρίζες της στη «νομιμοποίηση της κομμουνιστικής Αριστεράς» η οποία «συνοδεύτηκε από την υιοθέτηση σημαντικού μέρους των ιδεολογημάτων της, ακόμη και από δυνάμεις που βρίσκονταν στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος». Η μόνη αυτοκριτική που καταδέχεται να κάνει ο Ανδρέας Λοβέρδος αφορά την περίοδο μετά την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, κατά την οποία όπως γράφει, «ο αρχικός µεταρρυθµιστικός ζήλος της κυβέρνησης κόπασε, ενώ οι δυνάμεις της αντίστασης ή τις ολιγωρίας στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματός μας κέρδισαν έδαφος». Μεταχειριζόμενος σκληρές εκφράσεις, ενδεικτικές του δημοκρατικού ήθους που πρεσβεύει το νέο ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Υγείας απειλεί ότι «χωρίς τη συντριβή των δυνάμεων της καθήλωσης και της οπισθοδρόμησης, η χώρα δύσκολα θα απεγκλωβιστεί». Παράλληλα, σαν καλός μαθητής του νεοφιλελευθερισμού, διαπιστώνει με έκδηλη ικανοποίηση ότι «διεθνώς τα παραδοσιακά συστήματα κοινωνικής πολιτικής έχουν κλείσει τον ιστορικό τους κύκλο». Παράλληλα με την ανακοίνωση του αντικοινωνικού του μανιφέστου, ο Ανδρέας Λοβέρδος επισημοποίησε τη σύμπλευσή του με τον Β. Βενιζέλο, σημειώνοντας πως «συμπορευόμαστε γιατί έχουμε συγκλίνουσες απόψεις, γίνεται μια απόπειρα πολιτικοποίησης της πορείας και απόδοσης ιδεολογικών χαρακτηριστικών της παράταξης».

Την πλευρά του «όχι» στο Μνημόνιο 2 φιλοδοξεί να εκφράσει η Λούκα Κατσέλη, που παραχώρησε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη. Σε αυτήν έδωσε εύγλωττες απαντήσεις στους πρώην συντρόφους της και στην πλευρά Παπαδήμου, ως προς τα τρομοκρατικά διλήμματα που έθεσαν στη Βουλή. Σχολιάζοντας τον εκφοβισμό «ψηφίζουμε ναι σε όλα ή χρεοκοπούμε αύριο», έκανε λόγο για «ανεπίτρεπτη εκστρατεία εκφοβισμού και δημιουργίας πανικού» και για ««ανυπόστατο ψυτοδίλημμα». Η Λ. Κατσέλη που στις κυβερνήσεις Παπανδρέου διετέλεσε υπουργός Οικονομίας και Εργασίας, αντέκρουσε το επιχείρημα ότι «αν δεν συναινέσουμε στο πακέτο ως έχει δεν θα μπορέσουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις», σημειώνοντας πως «οι δημοσιονομικές συνθήκες έχουν σήμερα βελτιωθεί σε σχέση με το 2010 και για πρώτη φορά εμφανίζεται ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα το δεύτερο εξάμηνο του 2011 στον τακτικό προϋπολογισμό, της τάξης των 831 εκ. ευρώ». Παράλληλα, εκτίμησε ότι «τα ίδια τα μέτρα του νέου Μνημονίου οδηγούν τη χώρα σε επίσημη ή άτακτη χρεοκοπία σε χρόνο επιλογής των πιστωτών μας». Ασφαλώς, η φερόμενη ως αρχηγός των «κοινωνιστών» του ΠΑΣΟΚ δεν έδειξε καμία διάθεση αυτοκριτικής για το πρώτο Μνημόνιο. Και ως προς το δέον γενέσθαι, περιορίστηκε να ζητήσει από την κυβέρνηση «να προτείνει αλλαγές στο νέο Μνημόνιο» και «να γίνει μία εκστρατεία ενημέρωσης προς όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ». Τίποτε περισσότερο! Η Λ. Κατσέλη κράτησε κλειστά τα χαρτιά της ως προς το θέμα της διαδοχής και των προθέσεών της να διεκδικήσει την αρχηγία, πάντως επέσεισε τον κίνδυνο διάσπασης του κόμματος σε περίπτωση που δεν γίνει ανοιχτός διάλογος.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 19-2-2012)