Αλήθεια, πόσο έντιμο και συνετό, ταιριαστό στο λιτοδίαιτο πνεύμα της κρίσης που περνά η χώρα, είναι το σχέδιο νόμου που περνά το υπουργείο Εσωτερικών για τη μείωση της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό! Φαίνεται ότι εντάσσεται στο γενικότερο «κίνημα» της παραίτησης του πολιτικού συστήματος από τα οικονομικά προνόμια του παρελθόντος, κίνημα στο οποίο μπροστάρηδες είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο δοτός πρωθυπουργός Παπαδήμος, οι οποίοι δεν δέχονται πλέον τις αμοιβές τους. «Κόψαμε τα δικά σας, αλλά να, κι εμείς δεν είμαστε πλεονέκτες», είναι σαν να λέει η κυβέρνηση. Είναι όμως έτσι;
Το σχετικό νομοσχέδιο έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: Πρώτον, μειώνει τη συνολική χρηματοδότηση κατά 25% και θεσπίζει όριο τα 40 εκατομμύρια ευρώ. Δεύτερον, απαγορεύει να εκχωρείται ως εγγύηση στις τράπεζες για δάνειο η χρηματοδότηση πέραν του τρέχοντος έτους. Και τρίτον, απαγορεύει τη σύναψη νέων δανείων με εγγύηση την κρατική χρηματοδότηση από κόμματα που έχουν οφειλές προς τράπεζες μέχρι την εξόφληση των υφιστάμενων δανείων τους.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν προεισπράξει με τη μορφή των δανείων τις επιχορηγήσεις μέχρι την επόμενη δεκαετία!
Εξυγίανση λοιπόν; Όχι ακριβώς. Αρχικά να υπογραμμιστεί ότι το 2011 τα κοινοβουλευτικά κόμματα ενθυλάκωσαν 5,2 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, δηλαδή στην καρδιά της κρίσης πήραν αύξηση. Έπειτα, πρέπει να τονιστεί ότι ήδη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν προεισπράξει με τη μορφή των δανείων τις παχυλές κρατικές επιχορηγήσεις όπως ορίζονταν αυτές μέχρι τώρα, μέχρι την επόμενη δεκαετία! Γεγονός που σημαίνει ότι αν ισχύσει ο νέος νόμος, απλώς δεν θα πάρουν νέα δάνεια. Τέλος, μέσα στο κλίμα της …εποχής, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ζήτησαν «κούρεμα» των χρεών τους! Η τροπολογία που επιχείρησαν να καταθέσουν από κοινού οι γραμματείς των δύο κομμάτων, Μιχάλης Καρχιμάκης και Ανδρέας Λυκουρέντζος, θέλησαν να εξασφαλίζουν σταθερό χαμηλό επιτόκιο στο 4% για τα δάνεια που έχουν ήδη λάβει τα κόμματα, ενώ υπήρχε και πρόβλεψη για διαγραφή των ανεξόφλητων τόκων. Με άλλα λόγια, πήγαν νομοθετικά να διαγράψουν τα χρέη τους. Προσωρινά αποσύρθηκε η τροπολογία, όμως δεν αποκλείεται να επανέλθει στρογγυλεμένη.
Επομένως, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών συνιστά τον ορισμό του λαϊκισμού και της εξαπάτησης. Ειδικά στο ρευστό πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται και παγιώνεται με την κατάρρευση της απήχησης του πάλαι ποτέ δικομματισμού, είναι βέβαιο ότι τα ποσά που πλέον θα «δικαιούνται» τα μεγάλα κόμματα δεν θα είναι ποτέ πια τα ίδια. Αλήθεια, μπορεί κανείς να εγγυηθεί ότι τρεις μήνες αργότερα θα υπάρχει το κόμμα ΠΑΣΟΚ για να λάβει εκ νέου δάνειο με εγγύηση τη μελλοντική κρατική επιχορήγηση; Επομένως, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Εσωτερικών απλώς παρακολουθούν την κατρακύλα του πολιτικού «χρηματιστηρίου» και προσαρμόζουν τους κανόνες του παιχνιδιού, πριν κάνουν το ίδιο πρώτοι οι τραπεζίτες στους οποίους απευθύνονταν μέχρι τώρα. Παρακολουθούμε με άλλα λόγια μια πλειοδοσία κούφιων και ανυπόστατων επιχειρημάτων που θέλουν μάταια να πείσουν ότι δεν είναι μόνο ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος αυτός που κάνει θυσίες.
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 18-3-2012)
Γιώργος Λαουτάρης 