Η στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη δρομολόγησε ήδη σημαντικές πολιτικές εξελίξεις, από τις οποίες δεν εξαιρείται η αυτοδιοίκηση. Ούτως ή άλλως, η σύλληψη της ηγεσίας και βουλευτών της Χρυσής Αυγής ανατρέπει άρδην όλο τον πολιτικό σχεδιασμό που είχε επεξεργαστεί ο Νίκος Μιχαλολιάκος και οι επιτελείς του. Η αποφυλάκιση των Κασιδιάρη, Παναγιώταρου και Μίχου υπό όρους την Τετάρτη από τις εισαγγελικές αρχές έδειξε ότι η υπόθεση της νομικής δίωξης κατά των στελεχών της Χρυσής Αυγής δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο νόμιζαν αρκετοί στην αρχή. Ίσως μάλιστα αποδειχτεί πολύ δύσκολη. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική βούληση της κυβέρνησης είναι να θέσει εκτός νομιμότητας με κάθε τρόπο, έμμεσο ή άμεσο, το ίδιο το κόμμα και όχι μόνο τα στελέχη του.
Να κηρύξουν ανεπιθύμητους τους νοσταλγούς του ναζισμού καλεί τα δημοτικά συμβούλια η ΚΕΔΕ
Οι τοπικές εκλογές έχουν την ιδιομορφία η σύνδεση των υποψηφίων με τα πολιτικά κόμματα να είναι στον ένα ή τον άλλο βαθμό έμμεση. Για το λόγο αυτό, δεν είναι απίθανο η Χρυσή Αυγή να εκμεταλλευτεί το αυτοδιοικητικό καμουφλάζ ώστε να αποτελέσει η κάλπη των Δήμων και των Περιφερειών, το πεδίο όπου θα πραγματοποιήσει μια «αντεπίθεση», διεκδικώντας εκ νέου θέση στο πολιτικό προσκήνιο. Για το λόγο αυτό, από τις πρώτες ημέρες μετά την πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης λαμβάνουν τα μέτρα τους.
Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό ρεύμα υπέρ της Χρυσής Αυγής απειλούσε να αλλάξει πολλά στον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας. Αυτό όχι επειδή υπήρχε ή υπάρχει βάσιμη υπόνοια εκλογής χρυσαυγιτών στις δημοτικές αρχές, αλλά κυρίως λόγω των αντισυσπειρώσεων που θα δημιουργούσαν για να αποτραπεί η προοπτική αυτή. Για παράδειγμα, τυχόν υποψηφιότητα του Ηλία Κασιδιάρη στο Δήμο Αθηναίων, όπως φημολογούταν έντονα ότι θα ήταν η επιλογή του «αρχηγού», σύμφωνα με μετρήσεις υπήρχαν πιθανότητες να περάσει στον δεύτερο γύρο. Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι τέτοιο θυμίζει τις γαλλικές προεδρικές εκλογές το 2002, όταν ο Ζαν Μαρί Λεπέν πέρασε τον υποψήφιο των σοσιαλιστών Λιονέλ Ζοσπέν και αναμετρήθηκε στον δεύτερο γύρο με τον Ζακ Σιράκ. Βεβαίως ο Λεπέν έχασε, κατάφερε όμως ένα πολύ ισχυρό πλήγμα στους σοσιαλιστές, ενώ συσπείρωσε στο πρόσωπο του δεξιού Σιράκ όλο το εκεί «συνταγματικό τόξο». Πέρα όμως από τα σενάρια, το υπαρκτό ενδεχόμενο να γεμίζουν τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια με πολιτευτές και οπαδούς της Χρυσής Αυγής, που θα επαναλάμβαναν χωρίς καμία αναστολή, όποια προκλητική στάση τήρησαν μέχρι σήμερα και οι χρυσαυγίτες βουλευτές, θα έθετε όλο τον κόσμο της τοπικής αυτοδιοίκησης μπροστά σε εντελώς νέα και πολύ επικίνδυνα φαινόμενα.
Είναι βέβαιο ότι αυτές οι σκέψεις περνούσαν καιρό από τα σχέδια των παραγόντων της αυτοδιοίκησης στη χώρα. Ήρθε όμως το αποτρόπαιο έγκλημα της Νίκαιας για να επιταχύνει όλες τις εξελίξεις. Μπροστά σε αυτή την προσπάθεια μπήκε η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας που ανέλαβε πρωτοβουλία ώστε «η δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής να ξεριζωθεί όχι μόνο από το πολιτικό σύστημα αλλά και από την κοινωνία». Σε ό,τι αφορά τους δημάρχους, αποφασίστηκαν οι εξής ενέργειες: Αρχικά, η διοργάνωση μαζί με την Ένωση Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝΠΕ) μεγάλης συγκέντρωσης κατά του ναζισμού και του φασισμού στο Σύνταγμα. Σχεδιασμός υπάρχει αντίστοιχες κινητοποιήσεις να διοργανωθούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Επίσης, η ΚΕΔΕ θα προχωρήσει στην έκδοση έντυπου και οπτικοακουστικού υλικού με αναφορά στις θηριωδίες την περίοδο της κατοχής στην πατρίδα μας και το Ολοκαύτωμα. Στόχος της Ένωσης είναι το υλικό να διανεμηθεί σε όλη τη χώρα και κυρίως στα σχολεία σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, τους καθηγητές και τους μαθητές. Επίσης, η ΚΕΔΕ καλεί τους δημάρχους να προχωρήσουν άμεσα σε συσκέψεις και συζητήσεις με τοπικούς φορείς, συλλόγους, την εκπαιδευτική και τη μαθητική κοινότητα προκειμένου να δημιουργηθεί κίνημα κατά του φασισμού και του ναζισμού στη χώρα. Τέλος, καλεί τα Δημοτικά Συμβούλια με αποφάσεις τους να απομονώσουν και να κηρύξουν ανεπιθύμητη στις πόλεις τους τη Χρυσή Αυγή.
Είναι όμως τόσο απλό να εξουδετερώσει κανείς ένα ανερχόμενο πολιτικό ρεύμα; Άλλη άποψη εξέφρασε ο δήμαρχος Νίκαιας – Ρέντη, Γιώργος Ιωακειμίδης, ο πρώτος πολίτης της πόλης από όπου εφόρμησε ο χρυσαυγίτης δολοφόνος. «Με συγκεντρώσεις και αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων δεν αντιμετωπίζεται η Χρυσή Αυγή. Όταν σε μια πόλη όπως η δική μου οι κάτοικοι ιεραρχούν ως πρώτο πρόβλημα την ανεργία, τη φτώχεια και τους μετανάστες, η Χρυσή Αυγή έχει στη διάθεσή της έναν καμβά να υφάνει όπως θέλει», είπε μιλώντας για το θέμα. Και δεν έχει άδικο…
Το μεγάλο ψέμα του Μιχαλολιάκου
Μπορεί άραγε η Χρυσή Αυγή να επικαλείται τη δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση για να κατοχυρώσει την πολιτική της παρουσία στα πράγματα της χώρας; Ακόμη κι αν δεν μεσολαβούσαν οι από ιδρύσεώς της τη δεκαετία του ’80 πολλαπλές εγκληματικές ενέργειες, που θέτουν ένα σοβαρό ζήτημα για τον ίδιο το σκοπό δράσης της οργάνωσης, η αναφορά των στελεχών του Μιχαλολιάκου και του ίδιου το αρχηγού στα δημοκρατικά δικαιώματα είναι απολύτως προσχηματική. Κι αυτό γιατί η ίδια η Χρυσή Αυγή είναι διακηρυγμένος εχθρός της δημοκρατίας.
Μπορεί ο εχθρός της δημοκρατίας να την επικαλείται;
Διαβάζουμε στη «Διακήρυξη Ιδεολογικών Αρχών» της οργάνωσης, ένα ντοκουμέντο που αποτελεί εθνικοσοσιαλιστικό μανιφέστο: «Εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές θεωρούμε τη δημοκρατία σαν σύστημα ιστορικά καταδικασμένο. […] Αρνούμαστε ακόμα τη δημοκρατία γιατί στηρίζεται στη θέληση των πολλών. […] Ειρήνη είναι το τέλμα και ο τάφος του κουρασμένου μαζανθρώπου, πόλεμος είναι ο διάκοσμος του εκλεκτού δημιουργού».
Αυτά μεταξύ πολλών άλλων περιέχονται στο πρόσφατο (προ των συλλήψεων) βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά, Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής, που κυκλοφορεί από τι εκδόσεις Πόλις. Ένα υπόδειγμα δημοσιογραφική έρευνας που συνθέτει όλα τα κομμάτια του παζλ και που κανείς δημοσιολόγος περί τη Χρυσή Αυγή δεν δικαιούται να μην έχει μελετήσει.
(Δημοσιεύτηκε στον Παλμό Γλυφάδας, 5-10-2013)
Γιώργος Λαουτάρης 