Ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης ασφαλώς δεν έχει καμία οργανωτική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως οι εκτιμήσεις του πολλές φορές τροφοδοτούν την επιχειρηματολογία του κόμματος. Αυτή τη φορά, μετά το πολύκροτο άρθρο του που έγραψε μαζί με τον συνάδελφό του Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ στην αμερικανική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης «Λίντον Τζόνσον» και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, τα αρχικά χαμόγελα στην Κουμουνδούρου «πάγωσαν». Γιατί μπορεί ο τίτλος που έδωσε η σύνταξη των Νιου Γιορκ Τάιμς στο άρθρο τους στις 23 Ιουνίου να ήταν το αβανταδόρικο «Μόνο η Αριστερά μπορεί να σώσει την Ελλάδα», όμως όπως διευκρίνισε ο Έλληνας οικονομολόγος στην ιστοσελίδα του, οι ίδιοι οι συγγραφείς πρότειναν τον πιο αντιπροσωπευτικό του περιεχομένου τίτλο «Γιατί μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εναντίον των συμφερόντων των ΗΠΑ ή της Ευρώπης». Όποιος διάβασε το άρθρο κατάλαβε γιατί.
Οι προβεβλημένοι οικονομολόγοι ενημέρωναν το διεθνές αγγλόφωνο κοινό από τη δεύτερη κιόλας παράγραφο του άρθρου τους ότι η ανάρρηση στην εξουσία της αριστερής αντιπολίτευσης «δεν θα ήταν κάτι κακό για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ», αντιθέτως «θα έδινε περισσότερη βοήθεια παρά θα έκανε κακό». Για τους δύσπιστους έναντι του ΣΥΡΙΖΑ Αμερικανούς, οι καθηγητές καθησυχάζουν ότι «τίποτε ζωτικό δεν θα αλλάξει για τις ΗΠΑ», αφού «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σκοπεύει να φύγει από το ΝΑΤΟ ή να κλείσει αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις». Περαιτέρω, οι Βαρουφάκης και Γκάλμπρεϊθ διαβλέπουν ότι «το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας είναι με την Ευρώπη, και ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να ξεκινήσει καυγά με την Ουάσινγκτον». Αλλά και με την ΕΕ η προσέγγιση του Τσίπρα είναι εποικοδομητική, αφού «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης». Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε δεν απαιτεί ευρύτερες ανατροπές, αφού κατά τους δύο καθηγητές, «οι βασικές προϋποθέσεις για μεταρρυθμίσεις μπορούν να εκπληρωθούν εντός των υφιστάμενων Ευρωπαϊκών Συνθηκών».
Δεν θα χαρακτηριστεί ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοαμερικανικός επειδή έτσι βλέπουν ανεξάρτητοι ακαδημαϊκοί ή πολιτικοί παρατηρητές το πρόγραμμά του, ωστόσο το άρθρο των Βαρουφάκη και Γκάλμπρεϊθ σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως στη χώρα μας. Η Αριστερή Πλατφόρμα σχολίασε ότι «άλλα λέει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ομόφωνα». Έφερε προς επίρρωση ως παράδειγμα την προς συζήτηση θέση του επικείμενου Συνεδρίου για «απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων». Από την άλλη μεριά, ο Γιώργος Σταθάκης, με ραδιοφωνική του συνέντευξη στον Αθήνα 9,84 χαρακτήρισε το άρθρο «εξαιρετικό».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια συνέντευξη προχώρησε σε άλλη μια τολμηρή εκτίμηση, εκφράζοντας ανοιχτά αυτό που πολλοί αναλυτές επισημαίνουν, αλλά λίγα στελέχη παραδέχονται. Ότι η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση ανοίγει το δρόμο της επαναπροσέγγισης των δύο χώρων. Ο Γ. Σταθάκης διέβλεψε «αλλαγή του πολιτικού τοπίου σε σχέση με ένα μήνα πριν» και εκτίμησε ότι «ο πολιτικός χάρτης μετατοπίζεται». Σε ερώτηση αν αυτό σημαίνει συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γ. Σταθάκης απάντησε χαρακτηριστικά πως «ο ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων, όσο πλησιάζει η στιγμή στην οποία, λογικά θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες για να βγάλει τη χώρα από την σημερινή πραγματικότητα, προφανώς θα αναπροσαρμόσει και τις πολιτικές του στρατηγικές, ανάλογα με τα νέα δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί».
Αυτή την εβδομάδα πάντως, η ηγεσία του κόμματος ολοκλήρωσε τη σειρά θεματικών παρουσιάσεων της εναλλακτικής του κυβερνητικής πρότασης, με την εκδήλωση στα Χανιά για τις θέσεις περί αλλαγής του πολιτικού συστήματος. Ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον πρώην πρόεδρο του Συνασπισμού, Νίκο Κωνσταντόπουλο, παρουσίασαν μια αρκετά μετριοπαθή πλατφόρμα μέτρων εκδημοκρατισμού της πολιτικής ζωής, με κύρια έμφαση την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος, με κατάργηση του ορίου του 3% για είσοδο στη Βουλή και των βουλευτών Επικρατείας. Ακόμη, πρότεινε δραστικό περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας, αλλά και περικοπή (όμως όχι κατάργηση) της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων. Φλερτάροντας με τα ιδεολογήματα της «ανοιχτής διακυβέρνησης», ο πρώτος από τους 11 προτεινόμενους άξονες είναι «η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών» που όμως συμπληρώνεται από τον αμέσως επόμενο, δηλαδή την «αποφασιστική ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας». Στην αντίληψη της κοινοβουλευτικής προτεραιότητας άλλωστε προσαρμόζει και ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρωτοβουλίες του, αφού ως «επίσημο αίτημα» της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας παρουσιάστηκε η πρόταση στη διάσκεψη των προέδρων να μην κλείσει η Βουλή για το καλοκαίρι.
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 30/6/2013)
Γιώργος Λαουτάρης 