Ασφαλώς και δεν οφείλει το γραφείο του Αλέξη Τσίπρα εξηγήσεις για κάθε επιστολή που έχει παραλήπτη τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, όμως κάποια γράμματα έχουν τη σημασία τους. Όταν μάλιστα αποστολέας είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, τότε η ίδια η επικοινωνία λέει πολλά, χωρίς απαραιτήτως να εμπεριέχονται αυτά στο ίδιο το κείμενο. Η επιστολή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου πάντως, με την οποία ο πρόεδρος του ΣΕΒ εξέφρασε τα συγχαρητήριά του για την «επιτυχή έκβαση του συνεδρίου σας και προσωπικά για την εκλογή» του Αλέξη Τσίπρα, είχε και σαφή μηνύματα. «Θεωρώ ότι πράγματι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαία παράταξη ανταποκρίνεται στη λαϊκή εντολή της 5ης Μαΐου 2012, προσδίδει αυξημένη βαρύτητα –και ευθύνη– στον πολιτικό λόγο και ρόλο του και αντικειμενικά διευρύνει το πεδίο των κοινωνικών συμμαχιών του», αναλύει ο εκπρόσωπος των βιομηχάνων για να υπογραμμίσει αμέσως μετά: «Και τούτο συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός σαφέστερου και σταθερότερου πολιτικού σκηνικού». Και παρακάτω, προσθέτει με ίδια διάθεση: «Οι καιροί επιτάσσουν να γίνουμε όλοι μας πιο ριζοσπαστικοί, αλλά ταυτόχρονα και πιο ρεαλιστικοί καθώς κρινόμαστε από μια κοινωνία που αναζητεί απελπισμένα διέξοδο, έχοντας φτάσει στα όρια της αντοχής της».
Το πώς αντιλαμβάνεται τη ριζοσπαστικότητα ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, είναι εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, αν για παράδειγμα ανατρέξει στην ομιλία του κατά την τελευταία Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, τον Μάιο, όπου περιέγραψε «δύο βρόγχους» στο λαιμό της χώρας: «Τα αντιαναπτυξιακά μνημόνια και το αναχρονιστικό κράτος». Το πώς βλέπει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το ρόλο των επιχειρήσεων στο σχέδιό του για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» το ανέπτυξε πιο πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του στον Επενδυτή του προηγούμενου Σαββάτου, όπου ανέλυσε ότι στην επιδιωκόμενη από το κόμμα του ανάπτυξη «μπορούν να παίξουν ρόλο και ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας». Εξήγησε μάλιστα ότι αυτό μπορεί να γίνει αν ο ιδιωτικός τομέας «αξιοποιήσει πραγματικά παραγωγικά πλεονεκτήματα … αντί να κυνηγάει υψηλές κερδοφορίες μέσα από το αφορολόγητο, τους μισθούς Κίνας και τις αποικιοκρατικής έμπνευσης Ειδικές Οικονομικές Ζώνες».
Το πεδίο συνεννόησης λοιπόν μεταξύ μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της «παραγωγικής τάξης» των βιομηχάνων έχει προδιαγραφεί: Πρώτον, το «σαφές και σταθερό πολιτικό σκηνικό» που μπορεί να εγγυηθεί ένα κόμμα που μένει σταθερά προσηλωμένο στην ευρωπαϊκή προοπτική και συγκεκριμένα, στη ζώνη του ευρώ. Δεύτερον, η «ενιαία παράταξη» που έχει τακτοποιήσει την εξ αριστερών διαφωνία και έχει διαλύσει αποφασιστικά το νεφέλωμα των κινηματικών συνιστωσών. Τρίτον, η ριζοσπαστικότητα μετά ρεαλισμού, το μεταρρυθμιστικό δηλαδή κοκτέιλ που προχωρά μεν σε τομές, αλλά δεν αμφισβητεί το γενικότερο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο.
Σε αυτό το κλίμα άλλωστε κινούνται οι ηγετικοί κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ μετά το Συνέδριο, το οποίο σημάδεψε από τη μια πλευρά η απόρριψη των αριστερών θέσεων περί διαγραφής χρέους και στάσης πληρωμών και από την άλλη, η υιοθέτηση στην πολιτική απόφαση γενικών θέσεων που μένουν να συμπληρωθούν στην πράξη. Το μετασυνεδριακό πνεύμα, όπως φάνηκε στην πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το περασμένο Σάββατο, μπορεί να συμπυκνωθεί στα λόγια του νέου γραμματέα, Δημήτρη Βίτσα, ότι τώρα είναι η ώρα για «εξειδίκευση και βάθεμα του προγράμματος». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η περίοδος που ξεκινά αμέσως μετά το καλοκαίρι θα γίνει αφορμή για κωδικοποίηση θέσεων εκ μέρους της ηγεσίας, που αισθάνεται ότι έχει λάβει «λευκή επιταγή» από το Συνέδριο, προκειμένου να εξειδικεύσει την κυβερνητική της πρόταση, με βάση τις γενικές αφετηρίες του συνεδρίου.
Η Αριστερή Πλατφόρμα πάντως, αν και παρούσα στην πορεία, κρατά αποστάσεις από την ηγεσία. Αυτό συμβολικά εκφράστηκε στην Κεντρική Επιτροπή, με τα «λευκά» των στελεχών της στην εκλογή του γραμματέα, αλλά και με τη συνειδητή υποεκπροσώπησή της στη νέα Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, από την οποία απουσιάζουν τα κορυφαία στελέχη της αριστερής διαφωνίας, πλην του Αντώνη Νταβανέλλου (υπεύθυνος για τα κινήματα και τη συνδικαλιστική δράση). Με μια επιτυχημένη εκδήλωση την Πέμπτη, η Αριστερή Πλατφόρμα φαίνεται ότι διεκδικεί ενεργό ρόλο σαν αριστερό αντίβαρο, χωρίς πάντως διάθεση παραχωρήσεων ή ρήξεων.
«Αυτά που λέμε, πολύ σύντομα, θα κληθούμε να τα εφαρμόσουμε», είναι μια φράση που λέει συχνά πια ο Αλέξης Τσίπρας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ρεαλιστικών προσαρμογών στη «γραμμή». Φράση που χαρακτήρισε τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής είναι επίσης και η «αμφίπλευρη διεύρυνση», που συνοδεύτηκε με νέο άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα στους ΠΑΣΟΚογενείς, η συμπόρευση με τους οποίους χαρακτηρίστηκε (κατόπιν «εορτής» και …μαυρίσματός τους στο συνέδριο) «αδιαπραγμάτευτη στρατηγική επιλογή». Το ΔΗΚΚΙ πάντως ήδη ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ΣΥΡΙΖΑ, με τον Παναγιώτη Μαντά να υποστηρίζει το Σάββατο «θα είμαστε και πάλι μαζί στους κοινούς αγώνες».
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 28/7/2013)
Γιώργος Λαουτάρης 