Να αποφύγει με κάθε θυσία μια επανάληψη της μεγαλειώδους κινητοποίησης που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας το 1999, κατά την επίσκεψη Κλίντον, είχε ως στόχο η κυβέρνηση Σαμαρά την Τρίτη, όταν και ανέμενε την άφιξη της Γερμανίδας καγκελάριου. Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο, το οποίο τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις λαϊκές διαθέσεις ήταν ολοφάνερα ρεαλιστικό, να γίνει δηλαδή μια κινητοποίηση που θα βουλιάξει την Αθήνα και θα πολιορκεί τη Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου, το κυβερνητικό επιτελείο και ειδικά το υπουργείο Δημόσιας Τάξης επιστράτευσε ένα άκρως επικίνδυνο μοντέλο αποτροπής:
Μια συνταγματικά μετέωρη απαγόρευση συναθροίσεων, που δημιούργησε συνειρμούς επταετίας και κλίματος «γύψου». Την έντεχνη διασπορά της φήμης μέσω sms σε δημοσιογράφους ότι απαγορεύεται κάθε διαδήλωση οπουδήποτε στην Αττική. Τη διασπορά φόβου ότι έχουν παραληφθεί νέα όπλα από την ΕΛΑΣ, όπως οι αύρες ρίψης νερού υπό πίεση από το Ισραήλ, που περιμένουν να εγκαινιαστούν στα σώματα των αντι-Μέρκελ διαδηλωτών. Τις γνωστές από παλιά στοχευμένες προληπτικές προσαγωγές διαδηλωτών στις εξόδους των μέσων μαζικής μεταφοράς και την νομότυπη κράτησή τους στα αστυνομικά τμήματα πριν ξεκινήσει η διαδήλωση. Το κλείσιμο σταθμών του μετρό στο κέντρο, που εξυπηρετούν όσους θέλουν να φτάσουν στα σημεία συγκέντρωσης. Εν ολίγοις, τη σκηνοθεσία ενός πεδίου μάχης, όπου επιβιώνουν μόνο οι αποφασισμένοι «διαδηλωσάκηδες», όπως έλεγε παλιότερα ο Βύρων Πολύδωρας. Από το …νεκροταφείο πολιτικών ελεφάντων σηκώθηκε και ο Θόδωρος Πάγκαλος για να προειδοποιήσει μέσω twitter πως «είναι λάθος να γίνεται διαδήλωση κατά ξένου ηγέτη».
Οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τις 50.000 στην Αθήνα σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ΕΛΑΣ
Αντικειμενικός σκοπός της επιχείρησης αυτής ήταν να μπορεί την επομένη της επίσκεψης ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας να απαντήσει σε ερώτηση για τις λαϊκές αντιδράσεις: «Εξακολουθώ να ανησυχώ για τις διαμαρτυρίες, αλλά αν παίρνεις αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψη διαδηλωτές, δεν θα έχεις ποτέ μια βιώσιμη πολιτική», για να παραδώσει μαθήματα δημοκρατίας περί σχέσεων μειοψηφιών και ηγεσίας, σημειώνοντας ότι στην Αθήνα διαδήλωσαν μόλις 15.000 άνθρωποι: «Είναι άραγε αυτοί μια πλειοψηφία;», διερωτήθηκε.
Ασφαλώς οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τις 50.000 στην Αθήνα σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ΕΛΑΣ, ενώ και στη Θεσσαλονίκη έγιναν δύο πορείες, το πρωί και το απόγευμα κινητοποιώντας χιλιάδες. Το λαϊκό αίσθημα για μαχητική διαδήλωση για υποδοχή της Μέρκελ στο δρόμο με διαμαρτυρία και συνθήματα δεν κάμφθηκε, αλλά περιορίστηκε. Η πολιτική και κοινωνική σύνθεση των συγκεντρωμένων έδειξε όμως ότι το συγκεκριμένο συλλαλητήριο είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας παλλαϊκής διαμαρτυρίας, που βοηθήθηκε και από την τρίωρη στάση εργασίας που κήρυξε η ΓΣΕΕ.
Την Τρίτη οι εργαζόμενοι της Αττικής βρήκαν ακόμη μια ευκαιρία να διαδηλώσουν για τα βάρβαρα μέτρα
Αν η υποδοχή της Άνγκελα Μέρκελ από την ελληνική κυβέρνηση και τον Αντώνη Σαμαρά έγινε σύμφωνα με το διπλωματικό πρωτόκολλο, αλλά και με την οικειότητα που αρμόζει σε ομοϊδεάτες και συνεργάτες στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, η υποδοχή της από τον κόσμο είχε όλα τα αντίστροφα στοιχεία: Το …λαϊκό πρωτόκολλο επέβαλε να καεί μια σημαία με τη σβάστικα, την οποία έφεραν μέλη της ΠΟΕ-ΟΤΑ που επέβαιναν ντυμένοι με στρατιωτικές στολές των ναζί σε ένα τζιπ. Τα αυτοσχέδια πλακάτ μεμονωμένων διαδηλωτών και πάλι συγκέντρωσαν τα φλας των φωτογράφων για την ευρηματικότητα και το αιχμηρό τους μήνυμα: Όπως η χειροποίητη γκιλοτίνα που ανεβοκατέβαινε με μια φωτογραφία της Μέρκελ ή η πικέτα με τη φράση «καταζητείται» και μια φωτογραφία της Γερμανίδας καγκελάριου στολισμένη με «κολιέ» που έγραφαν «Ζίμενς», «κατοχικό δάνειο», «πολεμικές αποζημιώσεις». Τα συνθήματα όμως που ακούστηκαν δεν στρέφονταν μόνο κατά της Μέρκελ. Στην πραγματικότητα, την Τρίτη οι εργαζόμενοι της Αττικής βρήκαν ακόμη μια ευκαιρία να διαδηλώσουν για τα βάρβαρα μέτρα που τους εξαθλιώνουν και την πολιτική που δεν τους εκφράζει. Το «Μέρκελ ράους», συνυπήρχε με το «ανεπιθύμητοι: κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ» που έγραφε το πανό των φοιτητικών συλλόγων της Αθήνας. Το «έξω οι ναζί και οι γερμανοτσολιάδες» μαζί με το «διαγράψτε το χρέος», στο πανό της Εργατικής Αλληλεγγύης.
Οι συγκεντρώσεις από νωρίς το μεσημέρι προσέλκυσαν κόσμο που βοηθούντος του καλού καιρού κατευθύνονταν με ειρηνικές διαθέσεις προς το Σύνταγμα. Χωριστή μαζική συγκέντρωση πραγματοποίησε στην Ομόνοια το ΠΑΜΕ. Τα συγκροτημένα μπλοκ των εργατικών σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων και των κομμάτων έφτασαν με πορεία στο Σύνταγμα, καταλαμβάνοντας το χώρο μπροστά από το άγαλμα του Άγνωστου Στρατιώτη, ο χώρος μπροστά από το οποίο ήταν περιφραγμένος. Χαρακτηριστικό της επιτυχίας του συλλαλητηρίου πέρα από την αξιοσημείωτη δεδομένων των συνθηκών μαζικότητα, ήταν και η πολιτική πολυχρωμία: Οργανώσεις της Αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ με την παρουσία του Αλέξη Τσίπρα και του προέδρου του γερμανικού αριστερού κόμματος Λίνκε, Μερντ Ρίξινγκερ, μέχρι τους Ανεξάρτητους Έλληνες με τους βουλευτές τους και μια …διμοιρία από έφεδρους των ειδικών δυνάμεων που ήταν ντυμένοι με στολή παραλλαγής, φορούσαν εθνόσημα και με στρατιωτικό βήμα σημειωτόν φώναζαν συνθήματα, όπως «μαζί μαζί, να φύγουν οι ναζί».
Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν και στη Θεσσαλονίκη. Το μεσημέρι αυτή που διοργάνωσαν όλοι οι φορείς και το απόγευμα ακόμη μια πορεία που κάλεσε ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων για να δώσει την ευκαιρία της διαδήλωσης σε όσους εργαζόμενους δεν απεργούσαν. Οι διαδηλώσεις που συγκέντρωσαν από 1.000 περίπου άτομα καθεμία, κατευθύνθηκαν στο γερμανικό προξενείο της πόλης, όπου μεταξύ άλλων συνθημάτων φώναζαν και «Μέρκελ θυμίσου το χώμα που πατάς, ήταν του Άρη, η χώρα του ΕΛΑΣ».
Η Μέρκελ δεν έδωσε την πολυπόθητη από την κυβέρνηση διαβεβαίωση παραμονής στο ευρώ, ούτε καν τη διαβεβαίωση καταβολής της οφειλόμενης δόσης
Η απόσταση της λαϊκής βούλησης με τις κυβερνητικές θέσεις ήταν και σε αυτή την περίπτωση αβυσσαλέα: «Υποδέχομαι σήμερα μια φίλη», ήταν τα πρώτα λόγια του Αντώνη Σαμαρά στις κοινές δηλώσεις που έκανε δίπλα στην Άνγκελα Μέρκελ, μιλώντας για μια «νέα σελίδα στις σχέσεις Ελλάδας και Γερμανίας, αλλά και για την ευρωπαϊκή μας πορεία». Όπως είπε ο πρωθυπουργός, οι δύο ηγέτες συζήτησαν και αποφάσισαν «πρακτικούς τρόπους στενότερης συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η υγεία και η τοπική αυτοδιοίκηση». Όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε ο Αντ. Σαμαράς, «η Ελλάδα έχει να ωφεληθεί άμεσα από τη γερμανική τεχνική, τεχνολογική και επενδυτική βοήθεια». Οι δηλώσεις της Γερμανίδας καγκελάριου δεν κινήθηκαν πέρα από το τυπικό διπλωματικό επίπεδο που εγγυάται ότι μπορεί να πει κανείς πολλά χωρίς να εννοεί τίποτα: «Παρά το γεγονός ότι η πορεία αυτή είναι τόσο δύσκολη, αξίζει τον κόπο να την ολοκληρώσει η Ελλάδα, γιατί εάν δεν το πράξει τώρα, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δραματικά αργότερα», τόνισε, χωρίς να δώσει την πολυπόθητη από την κυβέρνηση διαβεβαίωση παραμονής στο ευρώ, ούτε καν τη διαβεβαίωση καταβολής της οφειλόμενης δόσης.
Ως προς τον στόχο της επίσκεψής της, η Άνγκελα Μέρκελ είπε ότι ήθελε «εδώ επί τόπου και με πολύ καλύτερο τρόπο να κατανοήσω, να γνωρίσω αυτά που συμβαίνουν εδώ στην Ελλάδα να μιλήσω με τον πρωθυπουργό, να μιλήσω με εκπροσώπους της οικονομίας και να αποκτήσω έτσι μια εικόνα, μια συνολική και πιο βαθιά γνώση των πραγμάτων». Ο δε Αντώνης Σαμαράς σημείωσε επιστρατεύοντας όλη του τη γοητεία πως «ο καθένας μπορεί να καταλάβει το εκτόπισμα, την εμβέλεια, τη δύναμη την πολιτική και την οικονομική της Γερμανίας στην ευρωζώνη και ως εκ τούτου αυτή η επαφή είναι πράγματι σημαντική και μόνον κέρδη μπορεί να φέρει για τον τόπο μας».
Πρώτα θα καταστεί η Ελλάδα μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη και μετά θα έρθουν τα «δώρα» της Μέρκελ
Ψηλά στην ατζέντα της αντιπροσωπείας που έφτασε την Τρίτη στην Αθήνα ήταν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των Γερμανών στη χώρα. Η Άνγκελα Μέρκελ είχε μαζί της μια κουστωδία από συμπατριώτες της επιχειρηματίες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, του περιβάλλοντος και του τουρισμού. Άλλωστε, η γερμανική κυβέρνηση έχει εγκαταστήσει σε μόνιμη βάση στη χώρα μας δύο εκπροσώπους της, τον στενό συνεργάτη της Μέρκελ, Γιόακιμ Φούχτελ, και τον επικεφαλής της «τασκ φορς», Χορστ Ράιχενμπαχ, προκειμένου να προλειανθεί το έδαφος για τα γερμανικά επενδυτικά κεφάλαια που χρειάζονται «παρθένο έδαφος» από εργατικά δικαιώματα και φορολογικές υποχρεώσεις προκειμένου να αποδώσουν. Οδηγός γι’ αυτή την ελληνογερμανική προσέγγιση είναι το μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε τον περσινό Μάρτιο η κυβέρνηση Παπανδρέου με την Άνγκελα Μέρκελ, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος και του εργατικού δικαίου, την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (όπως το περίφημο σχέδιο «Ήλιος») και την ανάπτυξη συμπράξεων στους τομείς των μεταφορών (σιδηρόδρομοι, ΕΛΒΟ κ.ά.).
Από ό,τι φαίνεται πάντως, τα γερμανικά κεφάλαια παραμένουν κλειδωμένα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία θεσμικής αναμόρφωσης στην οποία βρίσκεται η χώρα, για όσο διάστημα δηλαδή φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση υποχωρεί στις απαιτήσεις των πιστωτών. Όπως δήλωσε σε μια ενδιαφέρουσα ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Μιχάλης Μαΐλης, πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου, «δεν θεωρώ ότι μπορεί να υπάρξει αυτή την στιγμή ενδιαφέρον για σοβαρές επενδύσεις». Και εξήγησε τι εννοεί: «Αν εμείς δεν δημιουργήσουμε τις απαραίτητες συνθήκες, δεν νομίζω να υπάρχει επενδυτής ο οποίος θα έρθει στην Ελλάδα. Καταρχήν, το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαρίσει είναι το θέμα της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Επίσης, πρέπει να ξαναλειτουργήσει το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα, άρα πρέπει να γίνει άμεσα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Και τέλος, θα πρέπει πάση θυσία, πολύ γρήγορα, να διαμορφώσουμε ένα φιλικό προς τους επενδυτές κλίμα, το οποίο ακόμα δεν υπάρχει». Με άλλα λόγια, πρώτα θα καταστεί η Ελλάδα μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη και μετά θα έρθουν τα «δώρα» της Μέρκελ.
Ενδεικτικό είναι ότι μόνο το μνημονιακά κόμματα της συγκυβέρνησης εντόπισαν «κέρδη» και είχαν ανάλογες προσδοκίες από την αστραπιαία επίσκεψη Μέρκελ. «Είναι καλοδεχούμενη η κα. Μέρκελ, έπρεπε να έχει έρθει πολύ νωρίτερα», είπε για παράδειγμα ο Ευ. Βενιζέλος εντοπίζοντας «μία εξαιρετική ευκαιρία, η χώρα να παρουσιάσει το ολοκληρωμένο πρόβλημά της, που δεν είναι πρόβλημα δημοσιονομικό, αλλά εθνικό, κοινωνικό, δημοκρατικό, πολιτικό». Η Δημοκρατική Αριστερά αξιολόγησε την επίσκεψη ως «θετικό γεγονός» και διαπράττοντας μια εξόφθαλμη πολιτική λαθροχειρία τη χαρακτήρισε «μέρος της διαδικασίας πολιτικής αναδιαπραγμάτευσης σε πολιτικό επίπεδο με τους εταίρους μας». Στον αντίποδα, σύσσωμη η αντιπολίτευση, κοινοβουλευτική και μη, κατήγγειλε με οξείες φράσεις το γεγονός και τη στάση της κυβέρνησης: Ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε ως επίδικο της επίσκεψης «τη συμβολική στήριξη στην παραπαίουσα κυβέρνηση του πιστού της συμμάχου κ. Σαμαρά και τη δογματική επιμονή της στη σκληρή λιτότητα και στα μνημόνια», παρατηρώντας ότι ο Αντ, Σαμαράς «δένεται όλο και πιο πολύ στο άρμα της γερμανικής Ευρώπης». Η Αλέκα Παπαρήγα από τη συγκέντρωση της Ομόνοιας δήλωσε ότι το νόημά της κινητοποίησης είναι πως «θα νικήσουν εκείνοι οι λαοί που δεν διστάζουν να σπάσουν και να χάσουν τις ταξικές αλυσίδες τους», ενώ για τον απόηχο της επίσκεψης, το ΚΚΕ ανακοίνωσε ότι «βοηθάει τους μονοπωλιακούς ομίλους και την κυβέρνηση για να ξεζουμίσουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους». Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Τέρενς Κουίκ, είπε χαρακτηριστικά πως «έχουμε ανοικτούς πολλούς λογαριασμούς με την Άνγκελα Μέρκελ και την πολιτική της, η οποία μέσω ενός 4ου Οικονομικού Ράιχ εξοντώνει Ελλάδα και Έλληνες». Ενώ και οι συνήθως νηφάλιοι πολιτικά Οικολόγοι Πράσινοι σημείωσαν για την καγκελάριο ότι «ως guest star στο θέατρο που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια των Ελλήνων πολιτών επιβεβαίωσε ότι το ενδιαφέρον το δικό της και της κυβέρνησης περιορίζεται στην αποπληρωμή των δανειστών». Η δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογράμμισε ότι «δεν αρκεί η υποστήριξη της Μέρκελ στον Σαμαρά και στον τρικομματικό εφιάλτη που μας κυβερνά» και εκτιμώντας ότι «είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση Σαμαρά, αφού πήρε πράσινο φως από την ηγετική δύναμη της καπιταλιστικής Ευρώπης, θα επισπεύσει την ψήφιση του νέου δολοφονικού πακέτου» κάλεσε σε «οργάνωση και η κλιμάκωση των αγώνων για να μην περάσει το άθλιο αντεργατικό, αντιλαϊκό πακέτο, για την απαρχή του ξηλώματος των Μνημονίων που ψηφίστηκαν».
Στο γύψο οι ελευθερίες για μια μέρα
Πρόβα εκτροπής με κυβερνητική κάλυψη και νομικό μανδύα σημειώθηκε με αφορμή την επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ. Εν αρχή ήταν ένα sms που στάλθηκε από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής με σύντομο περιεχόμενο: «Απαγορεύονται οι κινητοποιήσεις αύριο στο κέντρο της Αθήνας». Αυτό ήταν αρκετό ώστε να ενσπείρει τον πανικό για τις προθέσεις της ΕΛΑΣ και της κυβέρνησης, ενώ ξεσήκωσε αμέσως θύελλα αντιδράσεων. Δύο ημέρες μετά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (Ρίαλ) παραδέχτηκε ότι «η αρχική διατύπωση του sms της Ελληνικής Αστυνομίας δεν ήταν επιτυχής», όμως ο στόχος είχε επιτευχθεί. Εν συνεχεία, ακολούθησε η επίσημη και εγκεκριμένη ανακοίνωση με τίτλο «Απαγόρευση δημοσίων υπαίθριων συναθροίσεων και πορειών σε περιοχές της Αττικής», η οποία ανακοίνωνε τις απαγορευμένες ζώνες εντός των οποίων «με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής απαγορεύεται για λόγους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας, κατά το χρονικό διάστημα από 09.00 ώρα της Τρίτης 9 Οκτωβρίου 2012 μέχρι και την 22.00 ώρα της ιδίας, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία».
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με ανακοίνωσή του κάλεσε τη ΓΑΔΑ να ανακαλέσει την απαγόρευση, που «παραπέμπει σε άλλες εποχές» και παραβιάζει το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Όπως επισήμανε ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο ρόλος των αστυνομικών αρχών του κράτους συνίσταται στην αντιμετώπιση των εγκληματικών πράξεων και στη σύλληψη των δραστών και όχι στην προληπτική περιστολή των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, «η οποία προσβάλλει τον πυρήνα του κράτους δικαίου, αν όχι το ίδιο το συνταγματικό πολίτευμα». Το κλίμα απαγόρευσης ενισχύθηκε από την απόφαση της ΕΛΑΣ να κλειδώσει από τις 10 το πρωί τους σταθμούς του Μετρό, Κατεχάκη, Αμπελόκηποι, Μέγαρο Μουσικής, Ευαγγελισμός, Σύνταγμα και Πανεπιστήμιο. Την ίδια στιγμή, 7.000 αστυνομικοί τέθηκαν επί ποδός για την άφιξη του υψηλού επισκέπτη και την καταστολή του «εχθρού λαού».
Η απαγόρευση τελικώς επεκτάθηκε και πέραν των ορίων που ανακοίνωσε η Αστυνομία, καθώς πριν ξεκινήσουν οι συγκεντρώσεις, κατά την προσέλευση των διαδηλωτών σημειώνονταν αθρόες προσαγωγές με βάση αποκλειστικά την εμφάνιση των πολιτών. Περίπου 30 προσαγωγές σημειώθηκαν περιμετρικά της πλατείας Ομονοίας και μία προσαγωγή έξω από τη γερμανική πρεσβεία. Αναφέρθηκαν συλλήψεις έξω από σπίτια, ακόμα κι έξω από νοσοκομείο στο οποίο οι προσαχθέντες βρίσκονταν για ιατρικές εξετάσεις. Σε πολλούς προσαχθέντες τοποθετήθηκαν μάλιστα χειροπέδες κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους στην ΓΑΔΑ, πράξη που είναι παράνομη. Η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή κατήγγειλε την προληπτική προσαγωγή του γιατρού Κώστα Καταραχιά, γενικού γραμματέα του Σωματείου Εργαζόμενων Αγίου Σάββα και μέλος της ΕΕ της ΟΕΝΓΕ στην οδό Ερμού, λίγα μόλις μέτρα πριν από το χώρο της συγκέντρωσης των συνδικάτων στην πλατεία Συντάγματος και ο οποίος κρατήθηκε μέχρι να τελειώσει η συγκέντρωση, παρά τις παρεμβάσεις συνδικαλιστών που βεβαίωναν την ιδιότητά του. Ακόμη, πραγματοποιήθηκαν 24 προσαγωγές νεαρών ατόμων, μεταξύ των οποίων δύο ανηλίκων 13 και 14 χρονών, με αόριστες κατηγορίες. Έγιναν και στοχευμένες προσαγωγές κατά αγωνιστών μελών της νΚΑ, του Δικτύου και της ΚΟΕ.
Επί της οδού Αμαλίας, έξω από τα «λουλουδάδικα» είχε τοποθετηθεί ένας μεταλλικός φράκτης για να επισημαίνει τα όρια της «κόκκινης», απαγορευμένης ζώνης, τον οποίο φύλασσε ισχυρή δύναμη των ΜΑΤ. Αξιοποιώντας τις ενέργειες μικρών ομάδων, οι αστυνομικοί προέβαιναν σποραδικά σε χρήση χημικών, για να προχωρήσουν αργότερα σε εκκαθάριση όλου του Συντάγματος από τους συγκεντρωμένους. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με καταγγελίες που δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό και διεθνή Τύπο και διερευνώνται ήδη από τη δικαιοσύνη, άνδρες των ΜΑΤ χρησιμοποίησαν νεαρή διαδηλώτρια με χειροπέδες ως ανθρώπινη ασπίδα, στην αντιμετώπιση ομάδας διαδηλωτών που πετούσαν πέτρες. Φωτογραφίες του περιστατικού που δημοσιεύτηκαν στον Γκάρντιαν και στο διαδίκτυο αποδεικνύουν άλλη μια χτυπητή περίπτωση αστυνομικής αυθαιρεσίας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΓΑΔΑ, κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων και πορειών στο κέντρο της Αθήνας προσήχθησαν 220 άτομα και συνελήφθησαν 24, σε βάρος των οποίων σχηματίστηκαν δικογραφίες για τα αδικήματα της διατάραξης της κοινής ειρήνης, αντίστασης, βαριάς σωματικής βλάβης, διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς, εξύβρισης και παράβασης του νόμου περί όπλων και εκρηκτικών. Ακολούθησε η απαράδεκτη από όλες τις απόψεις διαπόμπευση μερίδας των συλληφθέντων μέσω της ιστοσελίδας της ΕΛΑΣ, όπου δημοσιεύτηκαν τα πλήρη στοιχεία ταυτότητας και οι φωτογραφίες 15 ατόμων «ύστερα από σχετική εισαγγελική διάταξη», όπως σημειώνεται. Πρόκειται για μια ακόμη μαύρη σελίδα στα δημοκρατικά χρονικά, που κρίθηκε «απαραίτητη για την πρόοδο της προανάκρισης, καθώς διερευνάται τυχόν διάπραξη και άλλων αξιόποινων πράξεων από τους ίδιους», όμως στην πράξη καταργεί το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορουμένων, διασύρει τους ίδιους και τις οικογένειές τους, την ίδια στιγμή που προτρέπει τους πολίτες σε γενικευμένο χαφιεδισμό, καλώντας κάθε ενδιαφερόμενο να επικοινωνήσει με τα τηλέφωνα της Κρατικής Ασφάλειας ώστε να παράσχει πληροφορίες.
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 14-10-2012)
Γιώργος Λαουτάρης 