Κινηματική η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει το αίτημα για τη συγκρότηση της Επιτροπής

Κατάμεστη ήταν η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ την Πέμπτη το μεσημέρι κατά την παρουσίαση στους εκπροσώπους του Τύπου της δημόσιας έκκλησης για τον σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου που θα ανοίξει τα βιβλία του δημόσιου χρέους. Η έκκληση υπογράφεται μέχρι στιγμής από περισσότερες από 200 προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το εσωτερικό έχουν υπογράψει την έκκληση οικονομολόγοι, βουλευτές, δημοσιογράφοι και πολιτικοί. Από το εξωτερικό μεταξύ αυτών που έχουν υπογράψει είναι ο σκηνοθέτης Κέν Λόουτς, ο βουλευτής των Εργατικών Τόνι Μπεν, εξέχοντες μαρξιστές οικονομολόγοι όπως ο Μπεν Φάιν και ο Ντάνκαν Φόλεϊ και όσοι πρωτοστάτησαν στον Ισημερινό για την δημιουργία εκεί Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.

Κοινή θέση και των τριών πρώτων ομιλητών εκ μέρους της Πρωτοβουλίας για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, η οποία κίνησε τη διαδικασία, δηλαδή της Σοφίας Σακοράφα, του Κώστα Λαπαβίτσα και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ήταν πως πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία είναι πρώτον κινηματική, δεύτερον δεν εξαρτάται ούτε στηρίζεται σε κοινοβουλευτικές επιτροπές, οι οποίες έχουν αποδειχθεί κολυμβήθρες του Σιλωάμ, και τρίτο ότι δεν υπάρχει καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου για να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο έργο. Πρόκειται για ένα πλαίσιο δραστηριοποίησης που θέτει την Πρωτοβουλία σε μια ριζοσπαστική κατεύθυνση και σε ανταγωνισμό με διαχειριστικά πειράματα.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας σημείωσε ότι η ΕΛΕ θα είναι κινηματική διαδικασία, διαφορετική από τις επιτροπές της Βουλής, ανεξάρτητη από κόμματα, κρατικούς μηχανισμούς και Βουλή

Επιπλέον μίλησαν ο Σπύρος Παπασπύρος, πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, η συγγραφέας Νάντια Βαλαβάνη, ο συνταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος, ο μουσικοσυνθέτης Διονύσης Τσακνής και ο Μανόλης Γλέζος. Ο συντονιστής της συζήτησης, Λεωνίδας Βατικιώτης, αναφέρθηκε και στα επόμενα βήματα της Πρωτοβουλίας, όπως η διοργάνωση διεθνούς συνεδρίου για το δημόσιο χρέος στην Αθήνα τον Μάη (με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την προσφυγή στο μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΕ) και η ερευνητική δουλειά που θα ξεκινήσει στην κατεύθυνση αποκάλυψης της σύνθεσης του δημόσιου χρέους.

Μετά τις ομιλίες εκ μέρους της Πρωτοβουλίας, έγιναν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από όσους παραβρίσκονταν. Αλγεινή εντύπωση στους παρευρισκόμενους προκάλεσε η τοποθέτηση του εκπροσώπου του Συνασπισμού, Αλέκου Φλαμπουράρη. Με κανονικό γιουχάισμα έγινε συγκεκριμένα δεκτή η αναφορά του στην πρότασή του ΣΥΝ να καταθέσει πρόταση στη Βουλή για να σχηματιστεί μια ακόμη εξεταστική επιτροπή που θα διερευνήσει το χρέος. Δεκάδες συγκεντρωμένοι αποδοκίμασαν τον εκπρόσωπο του ΣΥΝ ο οποίος «εκλαϊκεύοντας» μια σχετική πρωτοβουλία που ανακοίνωσε μια μέρα νωρίτερα ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, ανέλαβε να σώσει την χαμένη τιμή του κοινοβουλευτισμού…

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετήθηκε με ανακοίνωση και σύντομη ομιλία του Παναγιώτη Σωτήρη. Μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή της τονίζεται πως «πάγια θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι στη σημερινή περίοδο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και της επίθεσης στα λαϊκά στρώματα, βασική προϋπόθεση για να υπερασπίσουν οι εργαζόμενοι τα δικαιώματά τους, είναι η μονομερής στάση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, ως κομμάτι ενός αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος εργατικής απάντησης στην κρίση, και το οποίο περιλαμβάνει ακόμη την έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη, συνολικά την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-λαϊκό έλεγχο και τη ριζική αναδιανομή εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων. Το χρέος σε ό,τι αφορά την προέλευσή του αποτελεί αποτέλεσμα της πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ και σε ότι αφορά την διαχείρισή του έναν τεράστιο μηχανισμό μεταφοράς πλούτου στους τραπεζίτες και τις άλλες δυνάμεις του κεφαλαίου, αφορμή και στήριγμα της ιστορικής επίθεσης ενάντια στις δυνάμεις της εργασίας. Είναι λοιπόν συνολικά αντιδραστικό και γι’ αυτό η πρότασή μας συμπυκνώνεται στην “παύση πληρωμών-μη αναγνώριση-διαγραφή του χρέους”. Σε αυτό το πλαίσιο υποστηρίζουμε και το αίτημα του λογιστικού ελέγχου του χρέους. Το άνοιγμα των βιβλίων, μπορεί να αποκαλύψει πλατιά στην κοινωνία τους μηχανισμούς του χρέους και να συμβάλλει στο αίτημα για παύση πληρωμών, μη αναγνώριση και διαγραφή του. Εκτιμούμε ότι μια Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, στο βαθμό, που κινείται με μια λογική εργατικού και λαϊκού ελέγχου και είναι πλήρως ανεξάρτητη από την κυβέρνηση και τις διάφορες κοινοβουλευτικές επιτροπές εξωραϊσμού και συγκάλυψης των προβλημάτων και τα αστικά κέντρα που προωθούν την αντιδραστική αναδιάρθρωση του χρέους, μπορεί να συμβάλει σημαντικά σε αυτή την προσπάθεια. Με βάση τα παραπάνω η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει το αίτημα για τη συγκρότηση ΕΛΕ του ελληνικού χρέους, επιμένοντας στην ανάγκη να έχει σαφή αγωνιστικό, κινηματικό προσανατολισμό, σε ρήξη με κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ και διατηρώντας το αυτονόητο δικαίωμα να ασκήσει κριτική στη δράση ή το λόγο της επιτροπής, όπου αυτά δεν θα συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις του κινήματος και την πάλη των εργαζομένων».

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 7-3-2011)

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Διήμερο διαλόγου στο Πάντειο

Οι συζητήσεις ξεκινούν την Παρασκευή στις 6 μ.μ.

Να πάει το βέλος αντίστροφα, καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με αφετηρία την απεργία της 23ης Φεβρουαρίου. Όλες οι δυνάμεις του μετώπου ρίχνονται τώρα για την επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης, ενώ με το διήμερο διαλόγου που ξεκινά την ερχόμενη Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου στις 6 μ.μ. στο Πάντειο και συνεχίζεται το Σάββατο, επιχειρείται μια σοβαρή παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις.

Η εκδήλωση αυτή αποκτά ξεχωριστή πολιτική διότι θα συμμετάσχουν γνωστοί μαρξιστές οικονομολόγοι αλλά και εκπρόσωποι από πολλά ρεύματα της Αριστεράς, της χώρας μας και του εξωτερικού. Πρώτος στόχος του διημέρου είναι να βαθύνουν οι επεξεργασίες της Αριστεράς για την αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση που προτείνει. Οι πολιτικές προτάσεις, όπως η διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους, χρειάζονται τεκμηρίωση και εμβάθυνση. Γι’ αυτό και η θεματική γκάμα των συζητήσεων αφορά τα πιο σημαντικά αλλά και αμφιλεγόμενα ζητήματα: Χρέος, Ευρωπαϊκή Ένωση, Αριστερά. Δεύτερος στόχος της διοργάνωσης είναι, όπως επισημαίνουν οι άνθρωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η αναγκαία προώθηση του διαλόγου αλλά και η αντιπαράθεση θέσεων μεταξύ των ρευμάτων της Αριστεράς που θέλουν να δράσουν από κοινού για την ανατροπή αυτής της επίθεσης. Όπως επισημαίνεται στο κάλεσμα για το διήμερο «για να αποκτήσουν οι αγώνες μας αποτελεσματικότητα και νικηφόρα προοπτική, για να ανατραπεί το Μνημόνιο και το σφαγείο κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, έχουμε ανάγκη από την ακόμα πιο βαθιά αποκάλυψη των αιτιών της κρίσης, της προγραμματικής μας πρότασης και των στόχων μας».

Ο Αλέν Κριβίν, ηγέτης της ιστορικής οργάνωσης LCR θα μιλήσει στη συζήτηση για την ΕΕ και την Αριστερά, το Σάββατο στις 5 μ.μ.

Με αυτό το σκεπτικό επιλέχθηκαν και οι κεντρικοί ομιλητές. Την Παρασκευή στις 6 μ.μ. θέμα της εκδήλωσης είναι «κρίση του καπιταλισμού και κρίση χρέους», με ομιλητές τους Λ. Βατικιώτη, Α. Βούλγαρη, Δ. Θανάσουλα, Σ. Κοντογιάννη, Κ. Λαπαβίτσα, Σ. Μαρκέτο και Χ. Μπίστη. Το Σάββατο στις 5 μ.μ. η πρώτη συζήτηση έχει θέμα «η ΕΕ και η Αριστερά» στην οποία συμμετέχουν ως κεντρικοί ομιλητές οι Ν. Βαλαβάνη, Π. Γκαργκάνας, Δ. Δεσύλλας, Σ. Κουβελάκης, Αλέν Κριβίν και Δ. Σαραφιανός. Την ίδια μέρα στις 7 μ.μ. θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα «το εργατικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά», με εισηγητές τους Θ. Διαβολάκη, Π. Κωνσταντίνου, Χ. Σελιανίτη, Π. Σωτήρη και Α. Χάγιο. Οι διοργανωτές επισημαίνουν ότι μετά τις σύντομες εισηγήσεις θα υπάρχει χρόνος για διάλογο και συμπεράσματα.

Βασική εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι η κυβερνητική πολιτική του μνημονίου έχει χρεοκοπήσει. «Έχει απονομιμοποιηθεί από το λαό, την ίδια στιγμή που έχει αποτύχει παταγωδώς και στους ονομαστικούς της στόχους», εκτιμούν στελέχη του μετώπου και αναφέρουν ενδεικτικά την εκτίναξη της ανεργίας, την αύξηση αντί για συγκράτηση του πληθωρισμού, τη μείωση αντί για αύξηση των δημοσίων εσόδων. Η εμφανής χρεοκοπία της πολιτικής έχει οδηγήσει όμως και σε κοινωνική χρεοκοπία. Η διαρκής χειροτέρευση των όρων εργασίας και ζωής των εργαζομένων, παράλληλα με το ογκούμενο κύμα ανεργίας που πλήττει νέους, γυναίκες αλλά και μεγαλύτερους εργαζόμενους, συνιστά ένα «καυτό» κοινωνικό μέτωπο. Σύμφωνα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς τη συντονισμένη και μαχητική δράση του εργατικού κινήματος, αυτή η όξυνση των αντιθέσεων θα οδηγήσει σε νέα επίθεση: «Αυτή η πλατιά απονομιμοποίηση της πολιτικής θα κάνει την κυβέρνηση να πραγματοποιήσει μια φυγή προς τα εμπρός. Εμείς χρειάζεται να αντιστρέψουμε τη φορά της επίθεσης και να βγούμε μπροστά, ώστε να μην πραγματοποιηθεί η κοινωνική χρεοκοπία», υπογράμμισε στο Πριν μέλος του Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Στο πλαίσιο αυτό, πολιτική πρόταση του μετώπου είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα που τη στηρίζει. Να ανατραπεί το Μνημόνιο και να ανοίξουν οι δρόμοι της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Παράλληλα, να ανατραπεί το πρόγραμμα σταθερότητας, να γίνει ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ. Στόχος είναι η ανατροπή της επίθεσης και η διεκδίκηση του «χαμένου εδάφους», των μισθών και των συντάξεων που κόπηκαν ελέω Μνημονίου, μαζί φυσικά με την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Με τα χαρακτηριστικά αυτά, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ φιλοδοξούν να συμβάλουν ώστε να αποκτήσει η απεργία της ερχόμενης Τετάρτης παλλαϊκό χαρακτήρα. Στη μάχη καλείται να μπει το σύνολο των εργαζομένων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι άνεργοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι που πλήττονται βάναυσα από την κυβερνητική πολιτική. Με αυτή τη συμμετοχή και με συνολικές πολιτικές αιχμές, οι συγκεντρώσεις της Τετάρτης μπορούν να γίνουν αφετηρία για μια εργατική αντεπίθεση. Άλλωστε, σε όλες τις εστίες αγώνα των τελευταίων ημερών η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνέβαλε με όλες της τις δυνάμεις. Στις απεργίες των γιατρών και την κατάληψη του υπουργείου Υγείας, στην απεργία της Ιντρακόμ, στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας, στις απεργίες των εργαζομένων στις συγκοινωνίες.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 20-2-2011)

ΚΚΕ: συμβολική η στάση πλωρωμών

Η πάλη για τη διαγραφή του χρέους είναι στενά δεμένη με την πάλη για την εξουσία, υποστηρίζει το ΚΚΕ

Σε συμβολική στάση πληρωμών κάλεσε τους εργαζόμενους η Αλέκα Παπαρήγα, με συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Τετάρτη, για την τελευταία σύνοδο της ΕΕ. Η γ.γ. του ΚΚΕ εκτίμησε ότι «έχουμε κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου που διογκώνει την κρίση και όχι κρίση χρέους», καλώντας το λαό να «μη σηκώνει ξένες σημαίες», εννοώντας τη συζήτηση περί κουρέματος του χρέους. «Όταν σηκώνεις ξένη σημαία χάνεις, είναι σαν να παραδέχεσαι ότι υπάρχει μια μορφή διαχείρισης της κρίσης», είπε χαρακτηριστικά. Πάντως, η «στάση πληρωμών» που πρότεινε δεν αφορούσε την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.

Κατά την ομιλία της υπογράμμισε ότι «ο λαός πρέπει να διαγράψει στη συνείδησή του το χρέος». Σε ερώτηση του Πριν αν το χρέος πρέπει να διαγραφεί και επισήμως, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε ότι «το αίτημα αυτό δεν μας είναι ξένο, εμείς θέλουμε να διαγράψουμε την αστική τάξη ως τάξη, το χρέος είναι που θα μας πονέσει;». Σημείωσε πάντως ότι «η πάλη για τη διαγραφή του χρέους είναι στενά δεμένη με την πάλη για την εξουσία», σημειώνοντας ότι αποκομμένο από τη λαϊκή εξουσία, το αίτημα συνιστά τεχνοκρατική πρόταση πολιτικά αποδυναμωμένη.

Σε διορθωτική δήλωση για τον Δεκέμβριο του 2008 προχώρησε η Αλέκα Παπαρήγα.

Η Αλέκα Παπαρήγα έβαλλε και εναντίον των απόψεων που δίνουν στην πάλη για την έξοδο από την κρίση, χαρακτηριστικά εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. «Αθωώνουν την ελληνική αστική τάξη που έχει συμφέροντα από την επίθεση», σημείωσε, «ή στην καλύτερη περίπτωση της αποδίδουν ενδοτισμό». Απαντώντας σε ερώτηση για το «Κίνημα» του Μίκη Θεοδωράκη είπε ότι «απελευθερωτικό είναι το κίνημα εκείνο που μιλάει για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για τον παραγωγικό συνεταιρισμό, για τον πανεθνικό σχεδιασμό, τον εργατικό έλεγχο, την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ».

Ερωτώμενη αν η εκρηκτική κατάσταση στην κοινωνία μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου Δεκέμβρη του 2008, η γ.γ. του ΚΚΕ σημείωσε ότι «εμείς δεν έχουμε κανένα τέτοιο σημείο αναφοράς». «Η κουκούλα, το σπάσιμο της βιτρίνας και η πέτρα δεν είναι κίνημα. Το πραγματικό κίνημα είναι αυτό που ζητάει η ιδιοκτησία του πλούτου να γίνει λαϊκή ιδιοκτησία», είπε ενώ έκανε αναφορά και στην γνωστή της δήλωση τον Δεκέμβριο του 2008: «Κάποτε στη Βουλή είπαμε και έχει γράψει πολλά γι’ αυτό και το Πριν, ότι σε αυτή τη λαϊκή εξέγερση που εμείς θα στηρίξουμε δεν θα σπάσει βιτρίνα. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι ο αντίπαλος δεν θα μας σπάσει τα κεφάλια. Αλλά ο στόχος δεν θα είναι η βιτρίνα του συστήματος, ο στόχος θα είναι το ίδιο το σύστημα αυτό».

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 13-2-2011)

Δ. Βίτσας: Νέο ξεκίνημα για το ΣΥΡΙΖΑ

Το βάρος πρέπει να δοθεί στα πρωτοβάθμια σωματεία και τις συσπειρώσεις, τονίζει ο Δ. Βίτσας.

«Θα κάνουμε κι ένα βήμα πίσω αν χρειαστεί για μια νέα προσπάθεια», τονίζει ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού, παρουσιάζοντας την τελευταία απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας για το ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, παρουσιάζει την πρότασή του για τη δημιουργία ενός κοινωνικοπολιτικού μετώπου ενάντια στο μνημόνιο και το νεοφιλελευθερισμό.

Πώς αξιολογείτε τις μέχρι σήμερα κινήσεις της κυβέρνησης για να βγούμε από την κρίση;

Υπάρχει η λέξη καταστροφή που μπορεί να προσδιορίσει όλη την κυβερνητική πολιτική. Η καταστροφή έχει να κάνει με την κοινωνία και τις ανάγκες της και ιδιαίτερα με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους. Η κυβέρνηση έχει μια ιδεολογική αναφορά στην πολιτική της και αυτή είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Κυβέρνηση και τρόικα επιχειρούν να βρουν διέξοδο από την κρίση υπέρ του κεφαλαίου μέσω βάναυσης επίθεσης στους εργαζόμενους και τα κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Ποια είναι η πολιτική πρόταση του Συνασπισμού για την περίοδο που διανύουμε;

Η πολιτική της κυβέρνησης είναι αντιλαϊκή, καταστροφική για την κοινωνία, άρα σε αυτή την πολιτική πρέπει να ορθωθεί ένα τείχος αντίστασης. Όσο περνάει ο καιρός και είναι ραγδαίες οι εξελίξεις, πρέπει να αναδεικνύεται όμως και ένα πολιτικό πρόταγμα: Να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Η Αριστερά έχει στόχο μία άλλη κοινωνία. Το σημαντικό σήμερα είναι με βάση αυτό το στόχο να μιλήσεις για άμεσες λύσεις. Αυτές τις εναλλακτικές πολιτικές δεν μπορεί να τις κάνει αυτή η κυβέρνηση, άρα πρέπει να φύγει. Στη θέση της δεν πρέπει να έρθει μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και δεν θα πρέπει να έρθει μια κυβέρνηση συντηρητικής κατεύθυνσης και διαχειριστικής λογικής. Δηλαδή μια κυβέρνηση που να αποτελεί συνασπισμό μνημονιακών δυνάμεων. Όταν λέω υπέρ του μνημονίου, εννοώ υπέρ αυτής της πολιτικής ή αποδεχόμενη ως δεδομένη αυτή την πολιτική.

Μιλάτε για τη Δημοκρατική Αριστερά;

Η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να προσδιορίσει πια με πιο σαφή τρόπο πώς βλέπει αυτές τις λύσεις. Όταν λες ότι το μνημόνιο είναι μια πραγματικότητα και πάνω σε αυτό πρέπει να δούμε μια διαχείριση, εμφανίζεις ως αριστερό κάτι που είναι εντελώς διαχειριστικό. Εμείς λέμε ότι πρέπει να αλλάξει το σύνολο αυτής της πολιτικής. Για να γίνει αυτό πρέπει να διαμορφωθεί ένα μεγάλο κοινωνικοπολιτικό μέτωπο. Αυτό θα προέλθει βασικά μέσα από αγώνες. Η Αριστερά λοιπόν θα πρέπει να προσπαθεί να ενισχύει αυτούς τους αγώνες, από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το κίνημα για τα διόδια και ο τρόπος που εξελίσσεται η μάχη στην Κερατέα.

Ποιους περιλαμβάνει το μέτωπο που περιγράφετε;

Η πολιτική έκφραση αυτού του μετώπου πρέπει να περιλαμβάνει δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από αριστερά από το ΠΑΣΟΚ, τους ριζοσπάστες οικολόγους, τις εντός και εκτός Βουλής αριστερές πολιτικές δυνάμεις. Αυτός είναι ο στόχος. Κεντρικό στοιχείο, αναγκαία συνθήκη και κατά τη γνώμη μου ικανή, θα είναι η δράση των αριστερών πολιτικών δυνάμεων ως ενιαία παράταξη. Αυτή μπορεί να έχει συμμαχίες ανάμεσα στις αριστερές πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνεργατισμούς μεταξύ τους σε αυτά που συμφωνούν και παράλληλη δράση σε αυτά που διαφωνούν. Στόχος είναι να ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό. Να διεκδικήσουμε η Αριστερά να παίξει σημαντικό ρόλο.

Τι λέει ο ΣΥΝ για το χρέος;

Η πρότασή μας είναι αναδιαπραγμάτευση του χρέους, που σημαίνει τρία πράγματα: Πρώτον, ένα υψηλό κούρεμα του χρέους, όχι μόνο το επαχθές αλλά και άλλο κομμάτι του. Δεύτερον, η επιμήκυνση της αποπληρωμής. Και τρίτον, το χαμηλό επιτόκιο. Η αναδιαπραγμάτευση αυτή πρέπει να εφαρμοστεί σε όλες τις χώρες του Νότου και δεν πρέπει να έχει κοινωνικούς όρους. Από μόνη της η αναδιαπραγμάτευση, στο βαθμό που δεν ενταχθεί σε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, με στόχο την αύξηση της απασχόλησης, την κοινωνική φροντίδα και την προστασία του περιβάλλοντος δεν θα λύσει προβλήματα. Άρα αναδιαπραγμάτευση και αναπτυξιακό πρόγραμμα πάνε μαζί. Μαζί πάει και η εκ βάθρων ανατροπή των ευρωπαϊκών συνθηκών και ένας νέος ρόλος της ΕΚΤ.

Σε πρόσφατη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας χαρακτηρίζετε την αποχώρηση της Αυτόνομης Παρέμβασης από το προεδρείο της ΓΣΕΕ ως κίνηση βαρύνουσας πολιτικής σημασίας. Ποια είναι η συνέχεια αυτής της κίνησης;

Η Αυτόνομη Παρέμβαση αποχώρησε από το προεδρείο της ΓΣΕΕ και συγχρόνως ζήτησε έκτακτο συνέδριο της ΓΣΕΕ κάτι που δεν έγινε δεκτό. Καθόλου αδίκως, το κύρος της ΓΣΕΕ έχει καταρρακωθεί. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αρθεί ο διαχωρισμός δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Πρέπει να υπάρξει μία τριτοβάθμια συνομοσπονδία. Το βάρος όμως πρέπει να δοθεί στα πρωτοβάθμια σωματεία και συσπειρώσεις. Όσο τα πρωτοβάθμια σωματεία δεν οργανώνουν την αλληλεγγύη των εργαζομένων με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, το «από πάνω» θα είναι μια συνεχής διαδικασία αντιπροσώπευσης που θα γίνεται δεκτή και από το ίδιο το σύστημα, αλλά δεν θα ’ναι ωφέλιμη για τους εργαζόμενους.

Στις περιφερειακές εκλογές για την Αττική δώσατε τη θέση κλειδί σε έναν άνθρωπο που δεν προέρχεται από το δικό σας χώρο. Αυτή η επιλογή δικαιώθηκε;

Εκτίμησή μου είναι ότι αυτή η επιλογή σηματοδότησε μια μεγάλη μάχη σε ένα μεγάλο πόλεμο που είναι ακόμη σε εξέλιξη. Δώσαμε αυτή τη μάχη προσπαθώντας να κάνουμε ένα ρήγμα στο τότε ενιαίο κυβερνητικό μπλοκ. Νομίζω ότι είχε επιτυχία. Δεν είχε την εκλογική απήχηση που θα επιθυμούσαμε. Με αυτή την έννοια, δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Συγχρόνως, δεν είμαστε καθόλου ικανοποιημένοι που εκφράστηκαν οι παθογένειες της Αριστεράς. Από το αποτέλεσμα και τα συμπεράσματα των εκλογών απορρέουν νέα καθήκοντα.

Πολλές πάντως δυνάμεις χρεώνουν στο Συνασπισμό την επιλογή συνάντησης με τους πασοκογενείς ως κίνηση διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ…

Θέλω να θυμίσω το εξής. Από τις 13 περιφέρειες, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε κοινό υποψήφιο στις 10. Το βασικό είναι πού θα στοχεύσεις σε σχέση με την Αριστερά σήμερα: Να νικήσεις στο «μεταξύ μας» ή να προωθήσεις την ενότητα; Για μας ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επιλογή όπως και η ενωτική δράση της Αριστεράς. Θα κάνουμε κι ένα βήμα πίσω αν χρειαστεί, για ένα νέο ξεκίνημα σ’ αυτή την προσπάθεια. Η πρόσφατη απόφαση – πρόταση της Πολιτικής Γραμματείας δείχνει το σταθερό ενωτικό προσανατολισμό του ΣΥΝ και υπηρετεί το καθήκον της συγκυρίας.

Οι διαφωνίες για την ΕΕ δεν πρέπει να χωρίζουν την Αριστερά, υποστηρίζει ο Δ. Βίτσας.

Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ ΠΕΔΙΟ
ΔΙΕΘΝΙΚΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μήπως η συνύπαρξη αντιθέσεων έφερε τη σημερινή κρίση του ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι άραγε πάντοτε αναγκαία η πλήρης στρατηγική συμφωνία; Εδώ θυμίζω αυτό που έλεγε ο Λένιν, ότι με το σύμμαχό σου είσαι εν δυνάμει συναγωνιστής και εν δυνάμει ανταγωνιστής. Οι διαδικασίες της συνεργασίας έχουν δύο στοιχεία, την κοινή δράση και τη συνεχή διαβούλευση. Στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν ζητήματα που μας φτάνουν στο χείλος του γκρεμού. Η πρότασή μας είναι να λειτουργήσει η δημοκρατία εκεί που δεν τα βρίσκουμε. Δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε πάλι αενάως ποιοι θα είναι υποψήφιοι βουλευτές. Στο βαθμό που δεν υπάρχει η αναγκαία συναίνεση με μια δημοψηφισματική διαδικασία μπορούμε να λύσουμε τέτοια ζητήματα. Ο Συνασπισμός έχει καταγραφεί ως μια δύναμη με ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Δεν μας εμπόδισε αυτό το γεγονός να βρούμε κοινή γλώσσα με δυνάμεις που έχουν στο πρόγραμμά τους την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να πάρουμε ως ΣΥΡΙΖΑ μέρος στις ευρωεκλογές. Όταν υπάρχει αλληλεγγύη, εμπιστοσύνη και διάθεση, υπάρχουν και λύσεις.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάντως πρωταγωνίστησε στο να πέσει η χώρα μας, η Ιρλανδία και ίσως η Πορτογαλία στα νύχια του ΔΝΤ. Πιστεύετε ακόμα ότι μπορεί να γίνει «σπίτι των λαών»;

Αν πει κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια διαδικασία ολοκλήρωσης υπό την κηδεμονία του κεφαλαίου και του νεοφιλελευθερισμού, παραβιάζει ανοικτές πόρτες. Η ανάλυσή μας δεν λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κάτι το καλό. Με αντικειμενικό τρόπο όμως η Αριστερά πρέπει να σπρώχνει τα πράγματα προς μια διεθνοποίηση. Ας θυμηθούμε πως το σύνθημα είναι «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» και όχι «προλετάριοι ενωθείτε κατά χώρα». Στη σύγχρονη ιστορική περίοδο το παλιό εθνικό δεν είναι αποτελεσματικό και το παγκόσμιο δεν είναι συγκεκριμένο. Πάμε σε μια διαδικασία όπου το ερώτημα δεν είναι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Το ερώτημα είναι αν η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει. Είμαστε στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, όπου κεντρικό στοιχείο είναι το κεφάλαιο. Στο βαθμό και το εύρος που εξελίσσεται η επίθεσή του, πρέπει να εξελίσσεται και η αντεπίθεση της Αριστεράς.

Αν κάνατε έναν απολογισμό των χρόνων που συμμετέχουμε στην ΕΕ και ειδικότερα των χρόνων που είμαστε στο ευρώ, πιστεύετε ότι οι εργαζόμενοι ωφελήθηκαν από αυτή την πολιτική και οικονομική ένωση;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση την αρχιτεκτονική της και ιδιαίτερα από την εποχή της συνθήκης της Ρώμης, πριν το Μάαστριχτ, όπου δέχτηκε ότι η βασική λογική είναι ο ανταγωνισμός και όχι η επικουρικότητα και η σύγκλιση, έχει στόχο την μεγιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου και την επίθεση ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων. Από την άλλη μεριά αν ήμασταν εκτός, δεν σημαίνει ότι θα ήμασταν καλύτερα. Η Αριστερά πρέπει να επιλέξει την Ευρώπη ως πεδίο διεθνικής ταξικής πάλης και για πολιτικούς, ιστορικούς και γεωγραφικούς λόγους. Και μάλιστα, ως προνομιακό πεδίο ταξικής πάλης. Η πορεία της Ευρώπης είναι ένα στοιχείο διαφωνίας που δεν μπορεί να μας διχάσει στην πάλη ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και ενάντια στο μνημόνιο.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 16-1-2011)

Δεν είναι όλα τα δάχτυλα της τρόικας ίδια

Ευρωπαϊκή Ένωση και ΕΚΤ μπορούν να μεταρρυθμιστούν, λέει ο Αλέξης Τσίπρας.

Μένουμε Ευρώπη φαίνεται να λέει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως απάντηση στην κρίση. Μετά και από τη λήξη του 3ου Συνεδρίου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), στην ηγεσία του οποίου αναδείχτηκε και ο Αλέξης Τσίπρας, ως ένας από τους τέσσερις αντιπροέδρους, ο ευρωπαϊκός και φιλο-ΕΕ προσανατολισμός του κόμματος επανήλθε σαν υπέρτατη πολιτική πυξίδα.

Με συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την Τρίτη παρουσίασε τα πολιτικά συμπεράσματα του Συνεδρίου του ΚΕΑ, το οποίο χαρακτήρισε «σημαντικό ορόσημο για την ευρωπαϊκή Αριστερά». Ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε ένα σχέδιο «για τη ριζική δημοκρατική ανασυγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρώπης», υπογραμμίζοντας την ανάγκη για «επανίδρυση» της ΕΕ. Περιγράφοντας την «ατζέντα για μια κοινωνική Ευρώπη», σημείωσε πως πρόκειται για ένα «σχέδιο αλλεπαλλήλων αλλαγών με ορίζοντα το σοσιαλισμό». Στις αλλαγές αυτές ξεχωρίζουν η έκδοση ευρωομολόγων και η αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να διασφαλίζει πίστωση με χαμηλά επιτόκια στις χώρες μέλη. Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας αντέκρουσε τους «πολιτικούς αντιπάλους» του όπως είπε που κατατάσσουν το Συνασπισμό στις ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις, τονίζοντας πως «είμαστε αυτοί οι οποίοι καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις, αναγκαίες και ρεαλιστικές, για τη δομική αλλαγή, για νέα αρχιτεκτονική της ΟΝΕ και της Ευρώπης που θα τη διατηρήσει σε συνοχή».

Όχι στον Ντομινικ Στρος Καν, Ναι στον Όλι Ρεν, είπε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι άσχετη με την πολιτική αυτή η επαμφοτερίζουσα στάση που τήρησε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ κατά την παρουσία του Ντομινίκ Στρος-Καν και του Όλι Ρεν στη Βουλή αυτή την εβδομάδα. Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να παραστούν στην αίθουσα της ολομέλειας οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ομιλία του εκπροσώπου του ΔΝΤ, Στρος Καν, τελικά μειοψήφησε με αποτέλεσμα να γίνουν δηλώσεις του προέδρου στο περιστύλιο. Αντίθετα, κατά την παρουσία του κοινοτικού επιτρόπου Όλι Ρεν στη Βουλή, η απόφαση ήταν παρουσία του κόμματος και τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα από το βήμα.

«Δεν είναι όλα τα δάχτυλα της τρόικα ίδια», φαίνεται να είναι η κυρίαρχη άποψη στο Συνασπισμό. Όπως χαρακτηριστικά ανέλυσε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη της Τρίτης, «είναι διαφορετικό πράγμα να μιλάει κανείς για οργανισμούς στους οποίους συμμετέχουμε ως χώρα και η ηγεσία τους είναι σήμερα, με βάση τους συσχετισμούς που υπάρχουν, συντηρητική και ακολουθεί μια πολιτική καταστροφική –και αναφέρομαι στην ΕΕ– και είναι διαφορετικό πράγμα η νομιμοποίηση της παρουσίας ενός Οργανισμού, διεθνούς Οργανισμού, που ευθύνεται για τη δυστυχία εκατομμυρίων πολιτών σε όλο τον πλανήτη». Οι τοποθετήσεις αυτές άλλωστε χάρισαν στον πρόεδρο του κόμματος ευνοϊκή μεταχείριση από εφημερίδες όπως η Καθημερινή, που σε άλλες περιόδους ασκούσαν έντονη κριτική στον Αλέξη Τσίπρα.

Δεν περνά πάντως χωρίς αντιδράσεις η προνομιακή μεταχείριση που επιφυλάσσει η ηγεσία του Συνασπισμού στους δύο από τους τρεις εταίρους της τρόικας (Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Η φιλο-ΕΕ στροφή στη γραμμή αναπτύσσεται την ίδια στιγμή που για πρώτη φορά εκφράζεται εντός του κόμματος σε τέτοιο βαθμό η αντίθετη άποψη, που προτείνει μέχρι και ανατροπή της ΕΕ. Πρόκειται για το ιστορικό «αριστερό ρεύμα» που πλέον φαίνεται ότι έχει υιοθετήσει καθαρά αντι-ΕΕ θέσεις. Όπως χαρακτηριστικά γράφει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα iskra.gr ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, «το δίλημμα που τίθεται για χώρα ή σειρά από χώρες ή και για το σύνολο των χωρών της ευρωζώνης και της ΕΕ, που επιλέγουν να ακολουθήσουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους είναι: Φεύγουν ή, αν μπορούν, ανατρέπουν συνολικά την ευρωζώνη και την ΕΕ, είτε αναδιπλώνονται και ανακόπτουν προοδευτικές και σοσιαλιστικές εξελίξεις, προκειμένου να μη θίξουν τα πλαίσια της ΟΝΕ, του ευρώ και της ΕΕ».

Η ανάδειξη του ευρωπαϊκού προσανατολισμού σε κύρια κατεύθυνση φαίνεται ότι αλλάζει ριζικά και τη φυσιογνωμία του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρωτοβουλίες του Συνασπισμού άλλωστε κινούνται στην κατεύθυνση της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα, αφού από το «κάδρο» των συμμάχων έχει διαγραφεί οριστικά ο Αλέκος Αλαβάνος και οι δυνάμεις του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης. Στην αναζήτηση των νέων συμμάχων, ξεχωρίζει η περίπτωση των Οικολόγων Πρασίνων, που απέκτησαν μόνιμη στήλη στην Αυγή της Κυριακής, ενώ και η Δημοκρατική Αριστερά είναι πιθανό να πρωταγωνιστήσει στα μελλοντικά σχέδια της Κουμουνδούρου. Διαφορετική τροχιά φαίνεται ότι χαράσσουν τα 9 μέλη της Γραμματρίας του συμμαχικού σχήματος μαζί με τους βουλευτές Θ. Δρίτσα και Β. Μουλόπουλο που συγκάλεσαν συνελεύσεις βάσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας και το αυτό σαββατοκύριακο συνεδρίαζαν στο Πολυτεχνείο για την «πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ».

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 12-12-2010)