Επανήλθε στη θέση της για τον καταστροφικό χαρακτήρα που θα είχε το ενδεχόμενο της εξόδου από το ευρώ υπό τις παρούσες συνθήκες η Αλέκα Παπαρήγα, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Παρασκευή για τα σενάρια χρεοκοπίας και το χρέος. Όπως τόνισε στην εισηγητική της ομιλία, «κάθε ρήγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση … με μια αστική κυβέρνηση», που «δεν το αξιοποιεί για να το διευρύνει το εργατικό κίνημα, δεν θα εξελιχθεί σε όφελός του», αλλά δεν έθεσε το ερώτημα εάν μπορεί να επιβληθεί τέτοιο ρήγμα από το εργατικό κίνημα που θα το αξιοποιήσει για την επαναστατική προοπτική.
Παπαρήγα
ΚΚΕ: Ενθαρρυντικές οι πλατείες αλλά δεν πάμε
Με τη στοργή της αυτοεπιβεβαίωσης και την ψυχρότητα του μακρινού συγγενή «αγκάλιασε» το ΚΚΕ το κίνημα του Συντάγματος. Παρόλο που από την πρώτη στιγμή η ηγεσία του ΚΚΕ επιφύλαξε θετικά σχόλια για τις μαζικές συγκεντρώσεις, εντούτοις δεν κάλεσε σε συμμετοχή, με εξαίρεση ορισμένες εξορμήσεις για μοίρασμα των φυλλαδίων του ΠΑΜΕ, ενώ η ευρύτερη βάση του ΚΚΕ παίρνει μέρος. Αν και σε επίπεδο ηγεσίας ο Περισσός κράτησε ανοιχτές γέφυρες με αυτή τη διάχυτη απογοήτευση, τα μέλη του ΚΚΕ δεν έκρυβαν τις αμφιβολίες, ακόμα και την αποδοκιμασία τους.
ΚΚΕ: συμβολική η στάση πλωρωμών
Η πάλη για τη διαγραφή του χρέους είναι στενά δεμένη με την πάλη για την εξουσία, υποστηρίζει το ΚΚΕ
Κατά την ομιλία της υπογράμμισε ότι «ο λαός πρέπει να διαγράψει στη συνείδησή του το χρέος». Σε ερώτηση του Πριν αν το χρέος πρέπει να διαγραφεί και επισήμως, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε ότι «το αίτημα αυτό δεν μας είναι ξένο, εμείς θέλουμε να διαγράψουμε την αστική τάξη ως τάξη, το χρέος είναι που θα μας πονέσει;». Σημείωσε πάντως ότι «η πάλη για τη διαγραφή του χρέους είναι στενά δεμένη με την πάλη για την εξουσία», σημειώνοντας ότι αποκομμένο από τη λαϊκή εξουσία, το αίτημα συνιστά τεχνοκρατική πρόταση πολιτικά αποδυναμωμένη.
Σε διορθωτική δήλωση για τον Δεκέμβριο του 2008 προχώρησε η Αλέκα Παπαρήγα.
Η Αλέκα Παπαρήγα έβαλλε και εναντίον των απόψεων που δίνουν στην πάλη για την έξοδο από την κρίση, χαρακτηριστικά εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. «Αθωώνουν την ελληνική αστική τάξη που έχει συμφέροντα από την επίθεση», σημείωσε, «ή στην καλύτερη περίπτωση της αποδίδουν ενδοτισμό». Απαντώντας σε ερώτηση για το «Κίνημα» του Μίκη Θεοδωράκη είπε ότι «απελευθερωτικό είναι το κίνημα εκείνο που μιλάει για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για τον παραγωγικό συνεταιρισμό, για τον πανεθνικό σχεδιασμό, τον εργατικό έλεγχο, την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ».
Ερωτώμενη αν η εκρηκτική κατάσταση στην κοινωνία μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου Δεκέμβρη του 2008, η γ.γ. του ΚΚΕ σημείωσε ότι «εμείς δεν έχουμε κανένα τέτοιο σημείο αναφοράς». «Η κουκούλα, το σπάσιμο της βιτρίνας και η πέτρα δεν είναι κίνημα. Το πραγματικό κίνημα είναι αυτό που ζητάει η ιδιοκτησία του πλούτου να γίνει λαϊκή ιδιοκτησία», είπε ενώ έκανε αναφορά και στην γνωστή της δήλωση τον Δεκέμβριο του 2008: «Κάποτε στη Βουλή είπαμε και έχει γράψει πολλά γι’ αυτό και το Πριν, ότι σε αυτή τη λαϊκή εξέγερση που εμείς θα στηρίξουμε δεν θα σπάσει βιτρίνα. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι ο αντίπαλος δεν θα μας σπάσει τα κεφάλια. Αλλά ο στόχος δεν θα είναι η βιτρίνα του συστήματος, ο στόχος θα είναι το ίδιο το σύστημα αυτό».
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 13-2-2011)
Καμία συναίνεση από τα αριστερά έδρανα
Κατηγορηματική απόρριψη της συναίνεσης που ζήτησε ο Γ. Παπανδρέου ήρθε από τα αριστερά έδρανα της Βουλής. Τόσο η Αλέκα Παπαρήγα, όσο και ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, καταδίκασαν με τα μελανότερα χρώματα της εξαγγελίες της κυβέρνησης, κάνοντας λόγο το μεν ΚΚΕ για «πολεμική αντεπίθεση», ο δε ΣΥΡΙΖΑ για «ευρύ κίνημα αντίστασης». Και τα δύο κόμματα στάθηκαν στο ζήτημα της ενότητας των εργαζομένων, ξεκαθαρίζοντας όμως πρώτα ότι πορεύονται μοναχικά.
Αντιπροτάσεις από Τσίπρα, εκλογική εμμονή από Παπαρήγα
Ο Αλέξης Τσίπρας με πολιτική του δήλωση ξεκαθάρισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «θα αγωνιστεί για να γίνει κτήμα του λαού και αίτημα διεκδίκησης το εναλλακτικό σχέδιο της Αριστεράς για την έξοδο από την κρίση». Εμμένοντας στη γραμμή της προγραμματικής αντιπολίτευσης με θετικές προτάσεις προς την κυβέρνηση, αλλά και με ένα κίνημα διαμαρτυρίας σαν μέσο πίεσης σε αυτή την κατεύθυνση, απηύθυνε κάλεσμα ενότητας σε άλλες δυνάμεις: Κατ’ αρχήν στην ηγεσία του ΚΚΕ, την οποία κάλεσε να «ενισχύσει τους ενωτικούς αποτελεσματικούς αγώνες», με άλλα λόγια να έρθει στη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ, για στήριξη των πρωτοβουλιών τη ΓΣΕΕ. Και έπειτα στον «κόσμο και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ», τα οποία διαχώρισε από την «ηγεσία που περνά τα μέτρα».
Μόνιμο «φόντο» πίσω από τα αντιπολιτευτικά πυρά του ΣΥΡΙΖΑ είναι η κατηγορία ότι το ΠΑΣΟΚ αθετεί το προεκλογικό του πρόγραμμα και ότι παραπλάνησε τους εργαζόμενους. «Ο πρωθυπουργός επέλεξε να εφαρμόσει, τρεις μήνες μετά την εκλογή του, μια πολιτική ριζικά αντίθετη μ’ αυτήν που εξήγγειλε προεκλογικά, εξαπάτησε τον ελληνικό λαό», είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αν τηρούνταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις, δεν θα υπήρχε λόγος αντίδρασης. Επιπρόσθετα, αλγεινές εντυπώσεις άφησε η τοποθέτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζοντας την πρόταση που κατέθεσε ο Αλέκος Αλαβάνος για δημοψήφισμα επί του Συμφώνου Σταθερότητας: «Δημοψήφισμα σε μια χώρα μόνο δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι, παρά μονάχα στο να ενισχύσει τα σενάρια αυτών των συντηρητικών κύκλων που θέλουν την εθελούσια έξοδο των ατάκτων από την ευρωζώνη», είπε σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ, λες και η έξοδος από την ευρωζώνη θα ήταν πλήγμα. Και συμπλήρωσε ότι το κόμμα του εκφράζει «η προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, με πρωταγωνιστή το Κόμμα Ευρωπαϊκή Αριστερά, για να ανατραπεί το Σύμφωνο Σταθερότητας».
Αν η εμμονή στον ευρωπαϊσμό και στο ρόλο της Αριστεράς ως θετικής δύναμης διαχειριστικών αντιπροτάσεων χαρακτηρίζει στην κρίσιμη αυτή φάση το ΣΥΡΙΖΑ, ο άλλος πόλος της κοινοβουλευτικής Αριστεράς σημαδεύεται από μια ατελέσφορη και περιχαρακωμένη γραμμή πλεύσης. «Προβλέψαμε τι θα γίνει, πουθενά δεν έχουμε διαψευστεί», είπε αυτάρεσκα στην εισαγωγή της η γενική γραμματέας του ΚΚΕ σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη. Αναλύοντας την πολιτική θέση του κόμματός της για διέξοδο από την κρίση, υπογράμμισε την ανάγκη να «έρθει η εργατική τάξη στην εξουσία και να την ασκήσει μαζί με τους συμμάχους της, τους απασχολούμενους, τους μικρούς και τους φτωχούς επαγγελματοβιοτέχνες, εμπόρους, τους μικροϊδιοκτήτες παραγωγούς, κτηνοτρόφους κ.λπ.». Κατ’ αυτό τον τρόπο περιέγραψε και το περιεχόμενο της «λαϊκής εξουσίας και οικονομίας» που βρίσκεται στην προμετωπίδα της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, υποστηρίζοντας ότι «αν δε δημιουργηθεί ένα τέτοιο μπλοκ κυβερνητικής εξουσίας, δεν μπορεί να μιλάμε για άλλη πορεία της Ελλάδας».
Περαιτέρω, όταν ρωτήθηκε για το πόσο αποτελεσματικοί μπορεί να είναι οι αγώνες των εργαζομένων σήμερα, υποβάθμισε καίρια το ρόλο των αγώνων: Συνδέοντας την όποια νίκη αποκλειστικά με τους εκλογικούς συσχετισμούς, τόνισε ότι για να έρθουν νίκες «θα πρέπει να συσσωρευτούν αποτελέσματα κινητοποιήσεων και πάνω απ’ όλα, αν ο κάθε εργαζόμενος στο κεφάλι του παραμένει να διαλέγει ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ και την ίδια ώρα απεργεί, θα σας πω δεν κάνει τίποτε».
Περαιτέρω, η Αλέκα Παπαρήγα ξεκαθάρισε ότι οι δυνάμεις του ΚΚΕ θα συμμετέχουν και στην απεργία της 24 Φεβρουαρίου που εξήγγειλε η ΓΣΕΕ, σημειώνοντας μάλιστα πως «ανεξάρτητα αν διαφωνούμε με τα αιτήματα και εμείς και οι συνεργαζόμενοι μαζί μας, δεν δίνουμε τη μάχη της μέρας». Παρά την ενωτική αυτή …χαραμάδα, επιτέθηκε στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντας «παιχνίδια εντυπώσεων» την πρόταση που απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας. «Τώρα το θυμήθηκαν;», αναρωτήθηκε η γγ του ΚΚΕ, στηλιτεύοντας τη στάση συνδικαλιστικών δυνάμεων που πρόσκεινται στο ΣΥΝ οι οποίες συνεργάστηκαν, όπως είπε, με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για να αποκλείσουν το ΠΑΜΕ.
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 7-2-20)
Γιώργος Λαουτάρης 