Βήμα μπροστά η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ένα μεγάλο γεγονός για την Αριστερά και το κίνημα φιλοδοξούν τα μέλη και τα στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να γίνει η 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του μετώπου, η οποία δρομολογήθηκε για το Σαββατοκύριακο 1 και 2 Ιουνίου. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στα μέσα ενημέρωσης τρία μέλη της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής την Πέμπτη, παρουσιάστηκαν οι κεντρικοί άξονες των Θέσεων, που κυκλοφόρησαν ήδη τυπωμένες σε 16σέλιδο μεγάλου μεγέθους, ενώ η προσυνεδριακή διαδικασία ξεκίνησε με τις πρώτες συνεδριάσεις των τοπικών και κλαδικών επιτροπών.

Ξεκινά διάλογος για τις Θέσεις, 1 και 2 Ιουνίου οι εργασίες

Το ρόλο του κινήματος στις πολιτικές εξελίξεις υπογράμμισε ο Γιάννης Σηφακάκης, τονίζοντας ότι «η τρικομματική κυβέρνηση κλονίζεται καθώς έχει απέναντί της ένα κίνημα που δεν αφήνει να προχωρά η επίθεση όπως θα ήθελε η κυβέρνηση, που έχει ανατρέψει ήδη τρεις κυβερνήσεις». Ο ομιλητής υπογράμμισε τη σημασία της πρωτομαγιάτικης διαδήλωσης ως σταθμού για τη συνέχεια ενώ για τη Συνδιάσκεψη σημείωσε ότι θα ανοίξει «θαρρετά τη συζήτηση για το πρόγραμμα, την ενναλακτική προοπτική, την τακτική».

Για «δύο δρόμους» έκανε λόγο ο Αντώνης Δραγανίγος. «Είτε ακύρωση των μνημονίων και των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων, απελευθέρωση από την τρόικα και ευρύτερα πορεία ρήξης με τους τραπεζίτες, τους εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, το ευρώ και την ΕΕ, είτε υποταγή σε αυτή την πολιτική και συνέχεια της πορείας κοινωνικής καταστροφής», όπως σημείωσε με έμφαση. Παράλληλα, άσκησε κριτική στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις της Αριστεράς, σημειώνοντας ότι ο μεν ΣΥΡΙΖΑ «έχει διολισθήσει στην επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων», το δε ΚΚΕ «δεν υιοθετεί πρόγραμμα ρήξης στο σήμερα, έχει μέτωπο με άλλες αγωνιζόμενες δυνάμεις και αποφεύγει την κριτική στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού».

Για «ένα σύγχρονο αντικαπιταλιστικό μεταβατικό πρόγραμμα» ως απαραίτητο κρίκο της εξόδου από την κρίση μίλησε ο Παναγιώτης Σωτήρης, για να προσθέσει ότι «η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί τη διαμόρφωση ενός ισχυρού και πολιτικοποιημένου λαϊκού κινήματος». Ως προς την ενότητα της Αριστεράς, σημείωσε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ «επιμένει στη γραμμή της πολιτικής μετωπικής συμπόρευσης των αγωνιστών και των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντιιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς» και υπογράμμισε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει «ανοιχτή και δημόσια πολιτική πρόταση τους αγωνιστές του κινήματος που αναζητούν μια σύγχρονη ριζοσπαστική πολιτική, προς δυνάμεις όπως το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, προς άλλες οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς», διευρύνοντας το κάλεσμα και προς αγωνιστές που βγαίνουν από τα «διάφορα μορφώματα του αντιμνημονιακού αγώνα», καθώς και τους «αγωνιστές που ασφυκτιούν μέσα στις τωρινές γραμμές που κυριαρχούν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ».

Σε ερώτηση για τις προσδοκίες του μετώπου από μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο Π. Σωτήρης απάντησε πως «σειρά υποχωρήσεων μας κάνει πολύ επιφυλακτικούς», συμπληρώνοντας ότι «δεν το λέμε χαιρέκακα αλλά με φόβο, καθώς η αποτυχία μιας τέτοιας κυβέρνησης θα είναι ένα συνολικά κακό ενδεχόμενο». Ως προς την εμπλοκή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε σενάρια δημιουργίας «κόμματος τη δραχμής» ενόψει ευρωεκλογών, ο ομιλητής είπε ότι «τα σημαντικά ορόσημα είναι πολιτικά και όχι εκλογικά», υπογράμμισε ότι «δεν κάνουμε νομισματική πολιτική» και ότι το σύνθημα για έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ είναι μεν «κεντρικός κόμβος», αλλά συμπληρώνεται από ένα «σύνολο αναγκαίων τομών». Σε άλλη ερώτηση για τις σχέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το «Σχέδιο Β’», ο Γιάννης Σηφακάκης χαρακτήρισε «πολύ θετικό το γεγονός της αριστερής μετατόπισης», αλλά τήρησε κάποιες αποστάσεις, σημειώνοντας ότι υπάρχουν και διαφορές, αφού η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιδιώκει «το Σχέδιο Α’ που οι εργάτες θα πάρουν την εξουσία και όχι μια κυβέρνηση γι’ αυτούς».

Σε πρακτικό επίπεδο, η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή έδωσε κατεύθυνση να ολοκληρωθούν οι πρώτες συνεδριάσεις των επιτροπών μέχρι το Πάσχα και να ακολουθήσουν οι συνελεύσεις εκλογής αντιπροσώπων που θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μια εβδομάδα πριν από την Συνδιάσκεψη. Παράλληλα, γίνεται μια προσπάθεια επανασυσπείρωσης όλου του δυναμικού καθώς και εγγραφής νέων μελών. Άμεσα θα συγκροτηθεί Επιτροπή Διαλόγου και Οργανωτική Επιτροπή για τη Συνδιάσκεψη. Η Επιτροπή Διαλόγου θα διαχειριστεί τις προτάσεις ή τροποποιήσεις επί των Θέσεων, οι οποίες θα δημοσιοποιούνται στην ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Την Τρίτη 30 Απριλίου σχεδιάζεται μεγάλη εργατική εκδήλωση.

Σε πολιτικό επίπεδο, η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή αποφάσισε να προχωρήσει σε διμερείς επαφές και ευρεία σύσκεψη με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, για να παρουσιάσει τις θέσεις της και την πρότασή της για τη μετωπική πολιτική συμπόρευση.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 21-4-2013)

Επικύρωση δεξιάς στροφής με Τσίπρα στο τιμόνι η Συνδιάσκεψη

O Συνασπισμός πέθανε, ζήτω ο ΣΥΡΙΖΑ! Τα λόγια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα προχθές Παρασκευή, καθώς προλόγιζε το νέο βιβλίο του Γιάννη Μπαλάφα, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας για το συμπέρασμα που βγάζει η Κουμουνδούρου από τη Συνδιάσκεψη που έληξε την περασμένη Κυριακή: Ο Συνασπισμός «κλείνει τον κύκλο του, αφήνοντας στη θέση του τον ΣΥΡΙΖΑ του 27% που σύντομα θα κληθεί με τη στήριξη της πλειοψηφίας του λαού μας να κυβερνήσει τον τόπο», είπε ο Αλέξης Τσίπρας, για ένα βιβλίο που ο τίτλος του και μόνο φανερώνει μια αίσθηση τελικής δικαίωσης: 20 χρόνια χρειάστηκαν, γράφει στο εξώφυλλο το ανανεωτικό στέλεχος (εκδόσεις Νήσος) δίνοντας ένα πλήρες χρονικό του Συνασπισμού από την εποχή της διάσπασης με το ΚΚΕ μέχρι το περασμένο Σαββατοκύριακο. Και πράγματι, οι εργασίες στο ΣΕΦ το τριήμερο των εργασιών της Συνδιάσκεψης αποτύπωσαν ένα νέο συσχετισμό και σφράγισαν τη δεξιά αναβάπτιση του κόμματος της Κουμουνδούρου, από την παράταξη των κινημάτων, του άρθρου 16 και της γενιάς του Δεκέμβρη που διαμόρφωσε ο Αλέκος Αλαβάνος, στον φορέα της κυβερνητικής διαχείρισης.

Παρά τις δηλώσεις της Αριστερής Πλατφόρμας για ενότητα, το σώμα διχάστηκε πάνω σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα

Αν ξεχώρισαν τρία ουσιαστικά θέματα από τη Συνδιάσκεψη, αυτά είναι πρώτον, η επικύρωση της κυριαρχίας του Αλέξη Τσίπρα επί του νέου κόμματος, δεύτερον, η άρνηση της Αριστερής Πλατφόρμας να αποτελέσει εσωκομματική αντιπολίτευση και τρίτον, η καταψήφιση από το Σώμα των δύο βασικών τροπολογιών που κατέθεσε η Πλατφόρμα για τις συμμαχίες στην Αριστερά και το ζήτημα του χρέους.

Η επιλογή του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος να θέσει υποψηφιότητα με σταυρό για το νέο κεντρικό όργανο του κόμματος, αρνούμενος την αριστίνδην τοποθέτησή του, ναι μεν επιβεβαίωσε την αντισυμβατική τόλμη του Αλέξη Τσίπρα, παράλληλα όμως φανέρωσε και την χαρακτηριστικά παραδοσιακή πάλη μηχανισμών που έδωσε τον τόνο στην εκλογική μάχη. Ο πρόεδρος του κόμματος συγκέντρωσε τελικά 2.096 σταυρούς στο σύνολο των 2.879 έγκυρων ψηφοδελτίων, δηλαδή συγκέντρωσε το 73% των ψήφων. Παρόλ’ αυτά, τέθηκε ατύπως επικεφαλής της μίας εκ των δύο λιστών, εντείνοντας την περιχαράκωση. Η εντός σταδίου διαπραγμάτευση, μετά από πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας κατέληξε στην πρωτότυπη απόφαση να υπάρχει ένα φύλλο ψηφοδελτίου με δυνατότητα επικοινωνίας ανάμεσα στις λίστες με σταυροδοσία σε «αντίπαλους» υποψηφίους.

Απέφυγε ο Αλέξης Τσίπρας να διευκρινίσει για πότε προγραμματίζεται η ανάκαμψη των εισοδημάτων, τονίζοντας μόνο ότι είναι υπέρ των ιδιωτικών επενδύσεων

Η εντυπωσιακή επικράτηση Τσίπρα αποτελεί στην πραγματικότητα επικύρωση των πεπραγμένων της ηγεσίας του κόμματος, ένα σύνολο από σοβαρές πολιτικές αποφάσεις, που σύμφωνα με πολλούς συνιστούν στροφή του κόμματος, αλλά και «λευκή επιταγή» στην ηγετική ομάδα για το μέλλον. Μία μέρα αφότου έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, την Τρίτη, ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο 23ο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου ανέλυσε επί μακρόν πλευρές της οικονομικής πολιτικής που θα ασκήσει μία πιθανή κυβέρνηση υπό την ηγεσία του, οι οποίες ουδόλως αναλύθηκαν εντός του ΣΕΦ το τριήμερο των εσωκομματικών διαδικασιών: «Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας», είπε, «σημαίνει και δυνατότητα αποπληρωμής μελλοντικά σημαντικού μέρους των χρημάτων που έχουν δανείσει στην Ελλάδα, γι’ αυτό ζητάμε χρόνο», τόνισε, δίνοντας άλλο χρώμα στη φύση της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που επισήμως υπόσχεται. «Πρέπει να τερματιστούν τα μνημόνια και η λιτότητα» υπογράμμισε ακόμα, συμπληρώνοντας όμως ότι στόχος είναι «να αρχίσει η σταθεροποίηση και η σταδιακή, σε βάθος χρόνου, ανάκαμψη των εισοδημάτων», αποφεύγοντας να προσδιορίσει αυτό το «βάθος» και περιοριζόμενος να υποσχεθεί την επιστροφή του βασικού μισθού στο μνημονιακό «επίπεδο της 31ης Δεκεμβρίου 2011», δηλαδή τα 751,39 ευρώ μικτά ή 621,9 ευρώ καθαρά. Στην ίδια ομιλία ανέλυσε ότι το κόμμα του κομίζει «την τεχνογνωσία της πλουραλιστικής οικονομίας», όπου «ο δημόσιος, ο ιδιωτικός και ο κοινωνικός (;) τομέας θα λειτουργούν συμπληρωματικά, θα συμπράττουν με όρους αμοιβαίου και κοινωνικού συμφέροντος», για να δώσει έμφαση στη φράση: «Είμαστε υπέρ των παραγωγικών ιδιωτικών επενδύσεων».

Μια διαφορετική φυσιογνωμία από την παραπάνω θέλησε να εκφράσει η Αριστερή Πλατφόρμα που μορφοποιήθηκε από από το Αριστερό Ρεύμα του Συνασπισμού, τη ΔΕΑ, την πλειοψηφία του Κόκκινου, την ΑΠΟ, την Πρωτοβουλία για έναν Επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ (περιοδικό Μαρξιστική Φωνή) και την Αριστερή Ανασύνθεση του Συνασπισμού. Στο κεντρικό όργανο η Αριστερή Πλατφόρμα κατέγραψε 25,71% (με 695 ψήφους) και εξέλεξε 58 μέλη, έναντι ποσοστού 74,2% (με 2.008 ψήφους) και 168 εδρών που κατέγραψε το ανταγωνιστικό Ενιαίο Ψηφοδέλτιο. Αρκετοί μίλησαν για τη γέννηση μιας νέας αριστερής εσωκομματικής αντιπολίτευσης ως αντίβαρο στη γραμμή της ηγεσίας, κάτι όμως που στελέχη της πλατφόρμας αποκρούουν κατηγορηματικά: «Κάτι τέτοιο», τόνισε στέλεχος του Αριστερού Ρεύματος, «δεν αποδίδει τον αγωνιστικό, υπεύθυνο, ενωτικό και εποικοδομητικό ρόλο τόσο του Αριστερού Ρεύματος όσο και της Αριστερής Πλατφόρμας, που επιδιώκουν την ενότητα και την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συνολικά και ειδικότερα σε κρίσιμα θέματα». Όπως έγραψε ο Βασίλης Πριμηκήρης, στέλεχος του Ρεύματος, «σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε η τάση θεσμοθέτησης της οποιασδήποτε εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Αυτό που έμπαινε και μπήκε από το Αριστερό Ρεύμα, ήταν το δικαίωμα στη διαφορετική έκφραση και στη δυνατότητα καταγραφής της». Από τις σαφείς αυτές δηλώσεις προκύπτει το συμπέρασμα ότι αντίλογος στις επιλογές της ηγεσίας δεν θα αρθρωθεί, παρά σε επίπεδο «αστερίσκων» στις αποφάσεις ή και δηλώσεων στον Τύπο. Άλλωστε, αρκετούς ξένισε το γεγονός ότι η συσπείρωση των αριστερών τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ εντός της «πλατφόρμας» δεν έπεισε τη μαοϊκών καταβολών Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, που τελικώς συντάχθηκε με τη λίστα Τσίπρα.

Παρά τις δηλώσεις κομματικής νομιμοφροσύνης, γεγονός παραμένει ότι το σώμα της Συνδιάσκεψης διχάστηκε σε ζητήματα στρατηγικής σημασίας, όπως αυτό του χρέους και της ευρωπαϊκής προοπτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αρχικές τροπολογίες που κατέθεσε το Αριστερό Ρεύμα εμπλουτίστηκαν με σημαντικά ριζοσπαστικότερες διατυπώσεις, μετά την είσοδο των υπόλοιπων συνιστωσών στην πλατφόρμα. «Στην περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις (σ.σ. με τους δανειστές) δεν καρποφορήσουν σε εύλογο χρονικό διάστημα, τότε η κυβέρνηση της Αριστεράς θα διαγράψει μονομερώς το χρέος, ως πράξη ευθύνης και προϋπόθεση για να ανασάνει η χώρα», ήταν για παράδειγμα μια χαρακτηριστική προσθήκη στη σχετική τροπολογία, που συνέχιζε: «Τόσο η ευρωζώνη, όσο και η ίδια η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται και δεν επαναθεμελιώνονται, αλλά μόνον ανατρέπονται». Η τροπολογία αυτή που συγκέντρωνε την αντιΕΕ κριτική των δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ και τασσόταν υπέρ μιας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, καταψηφίστηκε οριακά, σε σημείο που το προεδρείο υποχρεώθηκε να προχωρήσει σε δεύτερη ψηφοφορία η οποία γινόταν με ανάταση χειρός. Το ερώτημα πώς γίνεται να καταγράφεται διχογνωμία σε ένα τέτοιο κεντρικό θέμα, αλλά η ενότητα να διαφυλάσσεται ως κόρην οφθαλμού, μένει μετέωρο.

Η απόρριψη των τροπολογιών της Αριστερής Πλατφόρμας ήταν περισσότερο εύγλωττη από μια υποθετική χλιαρή υιοθέτησή τους

Σημαδιακό ήταν και το γεγονός ότι απορρίφθηκε η δεύτερη τροπολογία για τη συμπαράταξη της Αριστεράς που συγκέντρωσε λιγότερες ψήφους, περίπου το ένα τρίτο του σώματος. Στο κείμενο αυτό που καταψηφίστηκε τονιζόταν ότι «η υπόθεση της κοινής δράσης, της συνεργασίας και της συμπαράταξης όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΥΣΥΑ, δεν είναι μια υπόθεση απλών εκφωνήσεων και επικοινωνιακών τεχνασμάτων αλλά κεντρικής πολιτικής», ενώ ως προς την κυβέρνηση της Αριστεράς διασαφηνιζόταν ότι αυτή «θα προωθεί και θα στηρίζεται σε ένα μεγάλο ενωτικό ταξικό εργατικό – λαϊκό κίνημα και όχι μια κυβέρνηση της κεντροαριστεράς ή της κεντρο-αριστερο-δεξιάς». Σε περιπτώσεις όπως οι παραπάνω, η απόρριψη μιας πολιτικής θέσης είναι περισσότερο εύγλωττη από μια χλιαρή υιοθέτησή της.

«Δεν θα χάσουμε την ψυχή μας, εμείς δεν θα προδώσουμε ποτέ τις ελπίδες και τις προσδοκίες του λαού μας», διαβεβαίωσε στην ομιλία του ενώπιον των περίπου 3.000 συνέδρων ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, μετά το πέρας της διαδικασίας εύχονταν ο νέος ΣΥΡΙΖΑ «να αποφύγει τις κακοτοπιές της αναδίπλωσης και ενδεχόμενης διολίσθησης στην κατεύθυνση των προδιαγραφών του συστήματος».

Αρκετοί κοιτάζουν το προγραμματισμένο Συνέδριο του κόμματος ως νέο πεδίο πολιτικής διαπάλης, ωστόσο η πορεία του σκάφους φαίνεται σήμερα όσο ποτέ «κλειδωμένη».

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 9-12-2012)

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ηγεσία του

Πλώρη για δημοκρατική εμβάθυνση, αλλά με την άγκυρα ποντισμένη στη σημερινή γραμμή της ηγεσίας έχει θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στον δρόμο για την πρώτη Συνδιάσκεψη του ενιαίου φορέα που θα ξεκινήσει την ερχόμενη Παρασκευή. Με το πολιτικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ να έχει «κλειδώσει», οι προσπάθειες της ηγεσίας επικεντρώνονται τώρα στη δημιουργία ενός περισσότερο συγκεντρωτικού φορέα, ώστε να εξουδετερωθεί το καταλυτικό επιχείρημα των αντιπάλων του κόμματος, περί πολυγλωσσίας και πολιτικής ανωριμότητας. «Ο ΣΥΡΙΖΑ είσαι εσύ», είναι το σλόγκαν της Συνδιάσκεψης, όμως η διάταξη δυνάμεων που θα αναπτυχθούν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είναι μάλλον δεδομένη.

«Δημοκρατική εμβάθυνση» με δεδομένες όμως τις θέσεις πλειοψηφίας και μειοψηφίας

Σε ένα τρίπτυχο έχει συμπτύξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το «πρόγραμμα 100 ημερών» της: Ακύρωση των μέτρων του Μνημονίου με ένα νόμο, ευρω-διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του χρέους και ένα «σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης», το οποίο θα περιλαμβάνει το πέρασμα του τραπεζικού συστήματος υπό δημόσιο έλεγχο αλλά και μέτρα «δημοσιονομικής εξισορρόπησης». Νυν υπέρ πάντων στόχος τίθεται η κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας για την «κοινωνική σωτηρία» όπως λένε στην Κουμουνδούρου. «Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η δύναμη που θα κερδίσει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση», είπε με σταθερή φωνή ο Αλέξης Τσίπρας τη Δευτέρα σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. Παρόλ’ αυτά, στο καίριο ζήτημα της αυτοδυναμίας μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η Κουμουνδούρου πραγματοποιεί μια πρώτη συμβολικής αξίας υποχώρηση. Το πάγιο αίτημα για απλή αναλογική υποχωρεί μπροστά στην προτεραιότητα της κυβερνητικής αλλαγής. Επανειλημμένα ερωτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας τι στάση θα τηρήσει το κόμμα του σε περίπτωση που η παρούσα κυβέρνηση θέσει θέμα αλλαγής επί το αναλογικότερο του εκλογικού νόμου, όμως δεν απάντησε. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι καιροσκοπικά τίθεται τέτοιο θέμα, όμως άφησε να διαφανεί ότι το «μπόνους» των 50 εδρών που πολύ θα χαιρόταν ο Αντώνης Σαμαράς να το στερήσει από τους πολιτικούς του αντιπάλους, θα φανεί χρήσιμο στο ξεκίνημα μιας αριστερής κυβέρνησης.

Το πάγιο αίτημα για απλή αναλογική υποχωρεί μπροστά στην προτεραιότητα της κυβερνητικής αλλαγής

«Και αυτοδυναμία να έχουμε, θα επιδιώξουμε συνεργασίες», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας. Πάντως, καθώς όλο και περισσότερο τα σενάρια συνεργασιών εστιάζονταν στο κόμμα του Πάνου Καμμένου, την προοπτική αυτή διέψευσε με δηλώσεις του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Τέρενς Κουίκ. Ο δημοσιογράφος για να κόψει κάθε γέφυρα, έκανε λόγο για «πολιτική μούχλα» των τοπικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε κατηγορηματικά ότι «θέμα ενδεχόμενης συνεργασίας μας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει έρθει προς συζήτηση», ενώ άσκησε κριτική στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ότι στο παρελθόν «μιλούσε για μονομερή καταγγελία όπως και εμείς και τώρα μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση». Έτσι, με τα σημερινά δεδομένα (τα οποία στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι θα τροποποιηθούν) μόνος υποψήφιος σύμμαχος απομένει η ΔΗΜΑΡ.

Με τα καίρια ζητήματα ήδη απαντημένα, αναρωτιέται κανείς τι βαθμό ελευθερίας θα έχει η Συνδιάσκεψη να τα αλλάξει. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε πάντως ότι πραγματοποιήθηκαν 550 συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα για τη συγκρότηση του νέου φορέα, ενώ αυτό το Σαββατοκύριακο πραγματοποιούνται στις τοπικές συνελεύσεις εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων στη Συνδιάσκεψη. Οι βασικές διαφωνίες έχουν ήδη τεθεί στο τραπέζι. Με τροπολογίες επί του σχεδίου διακήρυξης επέλεξε το Αριστερό Ρεύμα από κοινού με την Πρωτοβουλία για Αριστερή Ανασύνθεση να δώσουν τη μάχη. Οι συνιστώσες θέτουν πρώτον ως πολιτικό άξονα δράσης «την υπόθεση της κοινής δράσης, της συνεργασίας και της συμπαράταξης όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΥΣΥΑ». Δεύτερον, τάσσονται με τη θέση ότι «μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα προχωρήσει στη διαγραφή του χρέους ή του μεγαλύτερου μέρους του, αξιοποιώντας το όπλο της αθέτησης πληρωμών». Και τρίτον, στο ευρωπαϊκό ζήτημα, μιλούν για «αναγκαία ανατροπή της ΕΕ», διευκρινίζοντας ότι αυτή «θα προέλθει από την ικανότητα και δυνατότητα μια χώρας ή ομάδας χωρών να σπάσουν το φαύλο κύκλο και να ανοίξουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους σε σύγκρουση με την ευρωζώνη και την ΕΕ».

Κοινό κείμενο κατέθεσαν επίσης στελέχη από τις συνιστώσες ΔΕΑ, Κόκκινο και ΑΠΟ στο οποίο ξεχωρίζουν οι θέσεις για «άμεση μονομερή αναστολή πληρωμής τόκων και διαγραφή του χρέους», για «επιμονή στη θέση «καμιά θυσία για το ευρώ»» και για προτεραιότητα στη διεύρυνση «προς την κατεύθυνση του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων δυνάμεων της Αριστεράς». Επίσης, οι οργανώσεις σημειώνουν ότι «ομάδες και στελέχη με κυβερνητικές ευθύνες, ή κεντρικούς πολιτικούς ρόλους, πιστεύουμε ότι δεν έχουν θέση ούτε στις οργανώσεις, ούτε στα ψηφοδέλτια τους ΣΥΡΙΖΑ», κάτι που μάλλον δεν συμμερίζεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που άφησε ανοιχτό παράθυρο μεταγραφών «κορυφαίων» προσώπων από το συνδικαλιστικό κίνημα.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 25-11-2012)

Νέα σελίδα στην αντικαπιταλιστική Αριστερά

Αλλαγή σελίδας στην πορεία της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς σήμανε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο συνεδριακό κέντρο του Άλσους Περιστερίου. Με μια «πρόωρη ενηλικίωση» στα δυόμισή της μόλις χρόνια, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπερψήφισε ένα ολοκληρωμένο αντικαπιταλιστικό πολιτικό πρόγραμμα και εξέλεξε με αντιπροσωπευτικές διαδικασίες τα συντονιστικά της όργανα για να εκφράζεται ενιαία, δημοκρατικά και με εντολή της βάσης. Ασφαλώς, έχουν προηγηθεί χρόνια, αν όχι δεκαετίες, προετοιμασιών γι’ αυτό το άλμα. Και δεν είναι υπερβολή να μιλά κανείς για άλμα σε ένα μέχρι πρότινος κατακερματισμένο πολιτικά χώρο, όπου η κοινή δράση ήταν πάντοτε ζητούμενο και ποτέ δεδομένο. Η διαφορά που έγινε με την 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη είναι πως για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, ένα πολιτικό μέτωπο αριστερών οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών με διαφορετικές και αντιπαρατιθέμενες πολλές φορές ιστορικές αναφορές, προχωρά σε μια δημοκρατική ενοποίηση, κάτω από την αρχή «ένα μέλος, μία ψήφος». Το δύσκολο δεν ήταν να μαζευτούν σε ένα χώρο και να συζητήσουν 1.200 αγωνιστές της Αριστεράς. Ήταν η πρωτόγνωρη διαδικασία των συνελεύσεων σε όλη την Ελλάδα με την εκλογή αντιπροσώπων, η ίδια η Συνδιάσκεψη με τις διεισδυτικές και αυτοκριτικές τοποθετήσεις, όσο και οι καταληκτικές ψηφοφορίες επί τροπολογιών και οργάνων που σηματοδότησαν τη μετάβαση σε μια νέα φάση για το χώρο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και το μεγάλο δυναμικό που όπως αποδεικνύεται αυτή συσπειρώνει.

Η ελπιδοφόρα διαδρομή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ένα μεγάλο βήμα άνοιξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την πρώτη της Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Αντιπρόσωποι των τοπικών επιτροπών όλης της χώρας που αναδείχτηκαν μετά από πολύωρες πολιτικές συνελεύσεις, έδωσαν το «παρών» σε ένα ιστορικό πολιτικό ραντεβού. Το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με όλες τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις του, για πρώτη φορά προχωρά σε μια αποφασιστική πρωτοβουλία ενοποίησης, με την αμοιβαία δέσμευση για προωθητικές αποφάσεις.