Μια καρέκλα για τον Γιώργο

Ο αφορισμός «θα νικήσει εκείνος που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να αποφύγει τον πόλεμο» του περίφημου Κινέζου στρατηγού Σουν Τζου, φαίνεται να βρίσκει έναν πιστό οπαδό στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου. Η τακτική αναβολής των αποφάσεων διαδοχής κατά τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ την Τετάρτη, συνιστά ύστατη προσπάθεια του πρώην πρωθυπουργού να γαντζωθεί στην καρέκλα. Όπως φάνηκε από το κλίμα της συνεδρίασης, όπου σημειωτέον δεν πραγματοποιήθηκε καμία ψηφοφορία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απομονώνεται σταδιακά από στελέχη που παραδοσιακά τον στήριζαν και δέχεται καθολικές πιέσεις να ξεκινήσει τις εσωκομματικές διαδικασίες διαδοχής του. Τελευταία κίνηση που απέμεινε είναι να μεταθέσει την εκλογή νέου προέδρου του κόμματος μετά τις εθνικές εκλογές, πρόταση που απορρίφθηκε αρχικά για να ξανασυζητηθεί σε μία εβδομάδα ξανά στο Πολιτικό Συμβούλιο και να τεθεί τελικώς στην κρίση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, που θα συνεδριάσει στις 14-15 Ιανουαρίου.

Η πρόταση του Παπανδρέου για το πολιτικό του μέλλον είναι να οριστεί ένας «υποψήφιος πρωθυπουργός» που θα ηγηθεί του κόμματος στις επόμενες εκλογές και ο ίδιος να παραμείνει στο τιμόνι της οδού Ιπποκράτους και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μέχρι να γίνει συνέδριο ή συνδιάσκεψη μετά τις εθνικές εκλογές. Στην πράξη, η αποχώρηση αυτή είναι μόνο μια τακτική υποχώρηση. «Η ανώτερη μορφή στρατηγικής είναι να ματαιώνεις τα σχέδια του εχθρού», όπως λέει σε άλλο σημείο και ο Σουν Τζου στην Τέχνη του πολέμου. Πραγματικά, η θέση «υποψήφιου πρωθυπουργού» είναι ένας νεολογισμός και μια έμπνευση του Παπανδρέου, που εφευρέθηκε μόνο και μόνο για να μην παραδώσει τα ηνία στους εσωκομματικούς του αντιπάλους! Δεχόμενος την πίεση των πάντων και κυρίως της κοινωνικής βάσης του κόμματος που έχει γυρίσει εντυπωσιακά την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ, υποχωρεί, κρατώντας όμως για τον εαυτό του όλες τις εξουσίες. Παραμένοντας πρόεδρος κατά την προεκλογική περίοδο και μετά, ο Γ. Παπανδρέου εξασφαλίζει τον πλήρη έλεγχο επί της κατάρτισης των ψηφοδελτίων, άρα κρατά για τον εαυτό του το προνόμιο να καθορίσει τη σύνθεση της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Κάνει λοιπόν ένα βήμα πίσω, απόσυρση δηλαδή από το προσκήνιο, για να πάει δύο βήματα εμπρός στο παρασκήνιο των διαδικασιών.

Ολομέλεια της Βουλής, 4 Νοεμβρίου 2011. Όρθιοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καταχειροκροτούν τον Γ. Παπανδρέου, αφού του έχουν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης. Πολύ σύντομα ήρθε η ώρα της αποκαθήλωσης.

Ως κύριο όπλο του στη μάχη αυτή για παραμονή στην εξουσία, ο Παπανδρέου χρησιμοποιεί τώρα τη σύγκρουση με το ΔΟΛ. «Δεν ήμασταν όσο έπρεπε αποφασιστικοί απέναντι σε ένα σύστημα πελατειακό, αντιπαραγωγικό, κομπραδόρικο, το οποίο ευθύνεται για την εθνική κρίση», είπε με μια αυτοκριτική δήθεν διάθεση. Ο άνθρωπος που αναρριχήθηκε στην εξουσία παίρνοντας «δαχτυλίδι» απ’ τον «αρχιερέα της διαπλοκής» και απολαμβάνοντας την αμέριστη στήριξη των μέσων ενημέρωσης, τώρα καταγγέλλει τους εξωθεσμικούς παράγοντες! Ο εκπρόσωπος Τύπου της Ιπποκράτους, Π. Μπεγλίτης, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα «ονομαστικοποιώντας τα συμφέροντα», όπως είπε και κατονόμασε τον πρόεδρο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Στ. Ψυχάρη. Την αφορμή για τη σύγκρουση έδωσε μια αίτηση δανείου του ΔΟΛ ύψους 10 εκατ. ευρώ που απορρίφθηκε από την Εθνική «διότι ο ΔΟΛ δεν παρείχε τις αναγκαίες τραπεζικές εξασφαλίσεις», όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η τράπεζα. «Είναι προφανές ότι παρεμβάσεις στις τράπεζες εναντίον εφημερίδων που δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες των κυβερνώντων μαρτυρούν φασίζουσα νοοτροπία», υπογράμμισε με ανακοίνωσή του ο Στ. Ψυχάρης, υποδεικνύοντας το Μαξίμου ως εντολέα της τράπεζας. Το σκηνικό για το παιχνίδι εντυπώσεων του Γιώργου είναι στημένο…

Στο Πολιτικό Συμβούλιο, εκτός από το συρρικνωμένο μπλοκ του Γ. Παπανδρέου, διαμορφώνεται μια ομάδα στελεχών που απαιτούν «συνέδριο εδώ και τώρα» για αλλαγή ηγεσίας. «Η προσπάθεια μετάθεσης του χρόνου ανάδειξης νέου προέδρου μετά τις εθνικές εκλογές προδίδει μια αμετανόητη εμμονή που οδηγεί σε κατασπατάληση πολύτιμου χρόνου», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. «Αν δεν αλλάξει η πολιτική πλεύση, ενάντια στο Μνημόνιο και για προοδευτική διέξοδο από την κρίση, το κόμμα δεν έχει λόγο ύπαρξης», είπε στο Πριν ο Δημήτρης Σακελλάρης, ο οποίος πρότεινε στο Πολιτικό Συμβούλιο έναν τρίτο δρόμο για συνέδριο πριν τις εκλογές αλλά με πολιτική διαδικασία στη βάση, ώστε να ξεκαθαρίσουν οι θέσεις «ποιος είναι με το Μνημόνιο και ποιος όχι».

Σίγουρα πάντως, όλοι οι μνηστήρες της διαδοχής με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τάσσονται απαρέγκλιτα υπέρ της ακολουθούμενης πολιτικής, αφού την υπηρέτησαν πιστά για πολύ μεγάλο διάστημα από τις πλέον νευραλγικές θέσεις. Η επιχείρηση αναστήλωσης του ΠΑΣΟΚ ως πυλώνα του δικομματισμού και αξιόπιστου φορέα υλοποίησης της πολιτικής των μνημονίων έχει ως προϋπόθεση σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη την απομάκρυνση του Γιώργου Παπανδρέου από την ηγεσία. Όπως φαίνεται όμως, η μάχη αυτή δεν θα είναι εύκολη.

(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 7-1-2012)