Καραμανλικοί, οπαδοί της Δεξιάς και εμπροβιομήχανοι, βιοτέχνες και άλλοι μεσαίοι και μεγάλοι εργοδότες, δεν περιλαμβάνονται παραδοσιακά στο ακροατήριο της Αριστεράς. Την τομή με αυτό το ταμπού επιχειρεί να κάνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά της να διευρύνει την απήχηση του κόμματος με προοπτική την κυβερνητική διαχείριση. Αν σε επίπεδο προγράμματος, η τάση αυτή αποτυπώνεται σε ασάφειες ή ατολμίες, σε επίπεδο συμβολισμών η παρουσία και η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην εκδήλωση μνήμης για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή καθώς και και τα όσα είπε στο ΕΒΕΑ, κατά την παρουσίαση της φορολογικής πρότασης του κόμματος, είναι ενδεικτικά ενός νέου ύφους.
Εγκώμιο Τσίπρα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, πρόταση συμμαχίας με τους βιομήχανους
«Ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν ότι η Ιστορία δεν γράφεται από πρόσωπα, όσο σημαντικά κι αν είναι αυτά, αλλά από τους λαούς και την πάλη τους», ξεκίνησε ο Αλέξης Τσίπρας με μια έμμεση αναφορά στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο απευθυνόμενος στο ακροατήριο του Μεγάρου Μουσικής που ήρθαν να ακούσουν για τον «εθνάρχη». Συμπλήρωσε όμως ότι υπάρχουν και προσωπικότητες που διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο: «Μια τέτοια ξεχωριστή προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας, υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής», υποστήριξε. Όπως είπε, «ήταν ο πολιτικός εκείνος που κατάφερε μια σπάνια πολιτική και προσωπική υπέρβαση». Χαρακτήρισε «γενναία επιλογή» το γεγονός ότι υπερέβη «το καθεστώς του διαχωρισμού των Ελλήνων σε εθνικόφρονες και μη, τις πρακτικές των διωγμών, της αστυνομικής ασυδοσίας και της κατάστασης πολιορκίας, που χαρακτήριζαν την Ελλάδα μέχρι το 1974, με αποκορύφωμα, βέβαια, την εφτάχρονη δικτατορία». Και παρακάτω σημείωσε ότι «ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αναδείχτηκε ως πολιτικός πρώτης γραμμής σε εκείνα τα χρόνια όπου η πολιτική εξακολουθούσε να διατηρεί στο δυτικό κόσμο μια πολύ μεγαλύτερη από ό,τι σήμερα, σχετική αυτονομία από οικονομικά κέντρα και συμφέροντα». Σημείωσε εγκωμιαστικά ότι ο ιστορικός ηγέτης της Δεξιάς «δεν υπήρξε ποτέ παθητικός αποδέκτης εντολών, ούτε παρατηρητής των συσχετισμών, διέθετε αξιόλογα πολιτικά προσόντα, χαρακτήρα, προσωπικότητα, κι αυτό που λέμε πολιτικό τσαγανό». Και ολοκλήρωσε τον ύμνο του με τη ζυγισμένη φράση ότι «ο Καραμανλής υπήρξε ριζοσπαστικός στο συντηρητισμό του». Επιβεβαιώνοντας όλες τις εκ των προτέρων εκτιμήσεις ότι η παρουσία του στην εκδήλωση του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής» συνιστούσε έμμεσο άνοιγμα σε ένα νέο και επιφυλακτικό ακροατήριο που πρόσκειται στη Δεξιά, έσπευσε να το σαγηνεύσει με την καταληκτική φράση ότι «από έναν ιδεολογικό και πολιτικό αντίπαλο του διαμετρήματος του Καραμανλή, έχουμε ακόμα και εμείς οι αριστεροί να αντλήσουμε πολύ χρήσιμα πολιτικά μηνύματα».
Αυτά που από αβρότητα ή πολιτικό υπολογισμό δεν θυμήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, επισήμανε με ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ: «Ισιδωρόπουλος, Κουμής, Κανελλοπούλου, Βασιλακοπούλου… Νόμος 330 για τον περιορισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, Νόμος 815 για τα πανεπιστήμια (τότε που ο «εθνάρχης» αποκαλούσε τους αγωνιστές του φοιτητικού κινήματος «αριστεροχουντικούς»)… Θυμίζουν όλα αυτά κάτι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ;» επισημαίνεται χαρακτηριστικά. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά υπογραμμίζει συμπερασματικά ότι «η αναγνώριση της «προσφοράς» του αρχιτέκτονα του ατλαντισμού, της καταστροφικής ένταξης στην ΕΟΚ, της καταστροφής της Αθήνας, του εκπροσώπου της αστικής τάξης και των κάθε φορά μεγάλων συμφερόντων είναι υπόκλιση στην πολιτική και τις αξίες του».
Άλλη μια έκπληξη επιφύλασσε όμως ο Αλέξης Τσίπρας σε όσους παρακολούθησαν την ημερίδα του κόμματος για τη φορολογική πολιτική. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που απόρησαν γιατί η συγκεκριμένη εκδήλωση έγινε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών. Την απάντηση έδωσε εμμέσως ο Αλέξης Τσίπρας στην εισήγησή του, μιλώντας εκτός κειμένου: «Αισθάνομαι άνετα σε αυτές τις θέσεις» είπε, απευθυνόμενος στον Κώστα Μίχαλο, πρόεδρο του ΕΒΕΑ, εξηγώντας ότι «υπήρχε παλιότερα μια καχυποψία μεταξύ μας και αντιπαράθεση εξαιτίας των διαφορετικών συμφερόντων που εκπροσωπούσε και εκπροσωπεί η Αριστερά». Συμπλήρωσε όμως σε μια γεμάτη πολιτικό νόημα φράση ότι «ύστερα από τρία χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου τα στρατηγικό σας συμφέρον είναι μια ευρύτατη κοινωνική συμμαχία με εθνική σημασία κόντρα στο 1% της κοινωνίας». Αν φυσικά υιοθετηθεί το σύνθημα του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» και χωριστεί οι κοινωνία στο 99% που πρέπει να συμμαχήσει ενάντια στους πολύ πλούσιους, τότε πράγματι, η τάξη που εκπροσωπεί το ΕΒΕΑ και ο Κ. Μίχαλος προσμετράται στους …συνοδοιπόρους.
(Δημοσιεύτηκε στο Πριν, 10-3-2013)
Γιώργος Λαουτάρης 