Μια υπολογίσιμη αντιπολιτευτική δύναμη που εκφράζει ένα δυναμικό κομμάτι των τοπικών κοινωνιών αποτελούν οι παρατάξεις της Λαϊκής Συσπείρωσης σε όλη τη χώρα. Η ανεπίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, με τις ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων και τη σχετική κινητικότητα συμβούλων και προαλειφόμενων υποψηφίων δημάρχων, δεν έχει επιδράσει καθόλου στο …κόκκινο φάσμα της αυτοδιοίκησης. Ωστόσο, οι διαγραφόμενες εξελίξεις με το νέο εκλογικό νόμο και βέβαια, η συνολική κατάσταση στην κοινωνία και την οικονομία, τροποποιούν πολύ τους όρους της εκλογικής μάχης, σε σχέση με το 2010.
Στις περιοχές των νοτίων προαστίων, η Λαϊκή Συσπείρωση συγκέντρωσε στις προηγούμενες εκλογές αξιόλογα ποσοστά. Γλυφάδα: 9,56%, Βάρη Βούλα Βουλιαγμένη: 4,41%, Ελληνικό – Αργυρούπολη: 7,66%, Ηλιούπολη: 13,3%, Άλιμος: 13,18%. Η μεγάλη υποχώρηση των εθνικών εκλογών του 2012 για το ΚΚΕ και η άνοδος του ρεύματος ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αφήσει ανεπηρέαστα τα αποτελέσματα της ερχόμενης αναμέτρησης, ωστόσο δεν πρέπει να αναμένει κανείς σοβαρές αποκλίσεις.
Με κομματικές υποψηφιότητες και το 2014 οι δυνάμεις του ΚΚΕ
Οι εκλογές του 2010 αποτέλεσαν σταθμό στην αυτοδιοικητική παρουσία των δυνάμεων του ΚΚΕ, με την έννοια ότι αποφασίστηκε η αυτόνομη κάθοδος σχετικά «καθαρών» κομματικών σχηματισμών στους Δήμους όλης της χώρας και φυσικά στις περιφέρειες, κάτω από τον ενιαίο τίτλο «Λαϊκή Συσπείρωση». Στην προηγούμενη δημοτική περίοδο και τις εκλογές του 2006 θυμίζουμε ότι η μετωπική πολιτική του Περισσού ήταν πιο ανοικτή, στο βαθμό που είχε επίσημη συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ και άλλες δυνάμεις. Στο διάστημα μετά τις εκλογές του 2010 πραγματοποιήθηκε το ιστορικό για πολλούς 19ο Συνέδριο του κόμματος, το οποίο εμβάθυνε την πολιτική κατεύθυνση της «λαϊκής συμμαχίας». Εν ολίγοις, η στρατηγική αυτή προκρίνει τις συμμαχίες σε κοινωνικό επίπεδο και απορρίπτει εκείνες σε πολιτικό, σήμερα τουλάχιστον. Μεταφερόμενη η επιλογή αυτή σε τοπικό επίπεδο, αποκλείει τις συμφωνίες κορυφής με πολιτικά πρόσωπα ή χώρους και σύμφωνα με όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα, θα επαναλάβει τα εγχειρήματα της Λαϊκής Συσπείρωσης και στις επόμενες εκλογές.
Χαρακτηριστική του τρόπου που πολιτεύονται οι εκπρόσωποι της Λαϊκής Συσπείρωσης, είναι η θέση ότι δεν υπάρχει «αυτοδιοίκηση» αλλά «τοπική διοίκηση». Ειδικά με τη θέσπιση του «Καλλικράτη», οι δυνάμεις του ΚΚΕ εκτιμούν ότι οι δήμοι μετατρέπονται σε «μακρύ χέρι» της κυβέρνησης στην επιβολή μιας αντιλαϊκής πολιτικής. Την ίδια στιγμή, θεμελιακή θέση του πολιτικού αυτού χώρου είναι πως φιλολαϊκή διέξοδος στο πλαίσιο αυτού του θεσμικού πλαισίου δεν μπορεί να υπάρξει. Εξ ου και οι εκλεγμένοι του κομμουνιστικού κόμματος κατακεραυνώνουν κάθε προσπάθεια διαχείρισης μιας δοσμένης πολιτικής, προτείνοντας ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο, άσχετα με το αν αυτό είναι άμεσα ή και μακροπρόθεσμα εφικτό.
Σε ό,τι αφορά τους εκλεγμένους δημάρχους, όπως σημείωνε η σχετική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις προηγούμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, «δεν αποτελούν κριτήριο τα πρόσωπα ή οι επικεφαλής των συνδυασμών. Αυτό που καθορίζει την ταυτότητα και τις προθέσεις τους είναι ποια πολιτική δύναμη τους στηρίζει. Έχει σημασία η στάση των συνδυασμών απέναντι στα καθημερινά εργατικά, λαϊκά προβλήματα, απέναντι στις αιτίες και τη διέξοδο από την κρίση, από τη στάση σε μεγάλα προβλήματα». Και συνεχίζει η απόφαση: «Η εκλογή κομμουνιστών και συνεργαζόμενων μαζί τους στα όργανα της τοπικής διοίκησης ένα σκοπό έχει: Να εκφραστεί η αγανάκτηση, η διαμαρτυρία και η καταδίκη της κυρίαρχης πολιτικής και των εκφραστών της στην τοπική διοίκηση». Και υπογραμμίζει παραστατικά: «Οι εκλεγμένοι κομμουνιστές θα είναι το μάτι και το αυτί του λαού σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες».
Μόνος εκλεγμένος δήμαρχος με το ΚΚΕ, είναι ο Δήμαρχος Πετρούπολης, Θωμάς Κοτσαμπάς. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές αποφάσεις του «κόκκινου» Δημοτικού Συμβουλίου Πετρούπολης ήταν να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος του Δήμου μετά τη λήξη της σύμβασής του και να θεωρούνται όλοι, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, εργαζόμενοι με σχέση αορίστου χρόνου.
Οι επιπλοκές του νέου εκλογικού νόμου
Η αποπολιτικοποίηση των εκλογών είναι ο διακηρυγμένος στόχος του νέου εκλογικού συστήματος που προωθεί η ΝΔ και ο πρωθυπουργός. Μέσο γι’ αυτό είναι η πριμοδότηση δοκιμασμένων ή αναγνωρίσιμων προσώπων και στόχος η αποψίλωση των υψηλών ποσοστών που αναμένεται να αποσπάσουν οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις. Όπως είναι ευνόητο, αν εξελιχθούν τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, χαμένες θα είναι οι δυνάμεις και της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Είναι επίσης πιθανό να μειωθεί η αντιπροσώπευση των μικρότερων παρατάξεων στα Δημοτικά Συμβούλια. Δεν ίσχυε φυσικά μέχρι σήμερα αναλογικό σύστημα, ωστόσο η εκλογή συμβούλων από λίστα θα εκτοπίσει τα πρόσωπα που έπαιρναν έδρανο συμβούλου λόγω της δημοφιλίας της ίδιας της παράταξης. Για ορισμένες δε περιπτώσεις, ο νέος εκλογικός νόμος μπορεί να σημαίνει και πλήρη αποκλεισμό των μικρών φωνών. Ειδικά αν υιοθετηθεί πλαφόν 5%, όπως έχει ήδη διαρρεύσει, για την εκλογή του επικεφαλής στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Με αυτά δεδομένα, δεν αποκλείεται και στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές να διαδοθεί από τις συστημικές δυνάμεις η αγαπημένη θεωρία της «χαμένη ψήφου». Πρόκειται για ένα πολύ επικίνδυνο και βαθιά αντιδημοκρατικό σόφισμα που συμβάλει στον περιορισμό της πολυφωνίας και της αντιπροσωπευτικότητας, χάρη σε πλαστά τις περισσότερες φορές διλήμματα.
(Δημοσιεύτηκε στον Παλμό Γλυφάδας, 23-11-2013)
Γιώργος Λαουτάρης 